Nöbetçi Eczaneler
Haber: OKTAY YILDIRIM Kamera: ADEM KARABAYIR
İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Lideri Ekrem İmamoğlu, son seçimlerde milletin, CHP ve onun liderliğindeki muhalefete iktidar vizesi vermediğini hatırlatarak “Bu hakikat lakin bir diğer hakikat daha var. Bu millet, Türkiye‘yi sıçratarak zenginleştirecek, güçlü ve adil bir Türkiye‘yi inşa edecek bir muhalefeti gördüğünde, yürekten inanıyor ve biliyorum ki tereddüt etmeden iktidara taşıyacaktır. İşte milletin CHP’yi değişime zorlamasının nedeni budur. Bizim en kıymetli ve acil misyonumuz, daima birlikte bu güçlü muhalefeti, Türkiye‘yi değiştireceğine halkını inandıran, milletini inandıran muhalefeti daima birlikte var etmektir. Bunu yaratmanın yolu, ülkenin tüm vatanseverlerini birleştiren yeni, kapsayıcı ve güçlü bir vizyonun kıssasını yazmaktır. Biz de bu milletle bu kıssayı, daima birlikte tekrar yazacağız. Bir tespit, bir de vaatle bitireyim. Tespitim şu: CHP değişirse, Türkiye değişir. Vaadim de net: CHP değişecek, Türkiye değişecek” dedi.
İBB Lideri Ekrem İmamoğlu, Ülke Siyasetleri Vakfı (ÜPV) ve Islahat Enstitüsü tarafından, İstanbul Kongre Merkezi’nde düzenlenen, “100. Yılında CHP” başlıklı panelin açılış konuşmasını yaptı.
CHP’nin köklerinin, 1918 sonrasının büyük olaylarına, büyük uğraşlara dayandığına işaret eden İmamoğlu, şunları söyledi:
“CHP, CUMHURİYET TARİHİNİN ÇOK DEĞERLİ BİR PERİYODUNU BİÇİMLENDİRDİ: Yüz sene evvel bugün, Kurtuluş Savaşı’mızı zafere ulaştıran kurucu önderimiz Mustafa Kemal ve arkadaşları, o zamanki ismiyle Halk Fırkası’nın programını 9 umdeye (ilke ve prensip) dayandırdılar ve partimizi kurdular. Unutmayalım, kurulan bir partiden öte, bir ay kadar sonra ilan edilecek genç Cumhuriyet’in de birinci sesi. Bu manada egemenliğin hanedandan millete geçişinin ta kendisiydi. Partimiz, ülke tarihimizin çok özel bir periyodunun içinde doğdu. Dünyada çok az bu türlü eşleşmeler görürüz. Cumhuriyet tarihinin çok değerli bir periyodunu biçimlendirdi. O denli ki 1918’le 1923 ortasındaki küllerimizden yine, daima birlikte doğduğumuz o beş sene ve 1923’le 1946 ortasındaki çeyrek asırlık CHP’yi anmadan anlaşılamaz, anlatılamaz. Malum, CHP’nin kökleri, 1918 sonrasının büyük olaylarına, büyük uğraşlara dayanıyor. Sivas Kongresi, Anadolu ve Rumeli Müdafa-i Hukuk Cemiyetleri, Büyük Millet Meclisi, Kurtuluş Savaşı’mız ve nihayet birinci Meclis’teki Birinci Küme. Kuruluşumuza uzanan yolun kilometre taşlarıydı bunlar.
CHP’Yİ KURANLAR, CUMHURİYET’İ DE KURDULAR: CHP, ülkemizi, vatanımızı 1. Dünya Savaşı’nın yarattığı büyük yıkımdan kurtaran askeri ve siyasi süreçte hayat buldu. Sivas Kongresi’nden ve Anadolu ve Rumeli Müdafa-i Hukuk Cemiyetlerinden süzülerek ortaya çıkan CHP, Kurtuluş Savaşı’nı takip eden çeyrek asrın da en kıymetli siyasi aktörü oldu. CHP’yi kuranlar, Cumhuriyet’i de kurdular. Uzun lafın kısası; 1923’ten beridir, yasalar önünde herkesin bir başkasıyla eşit vatandaş olduğu bir Cumhuriyet’te yaşıyor olmamızda CHP’nin imzası var. Bu çok gurur duyulacak bir şey. Millet iradesine dayanan bir devletin ve vatandaşlık temeline dayalı bir milletin inşa edilmesinde de CHP’nin imzası var. CHP’yi ve Cumhuriyet’i kuranlar, devleti gerçek manada güçlendirmenin en temel yolunun, bilhassa güçlü ve ulusal bir ekonomi yaratmak ve toplumun refahını yükseltmek olduğunu çok güzel biliyorlardı. 1923’te, daha Cumhuriyet yeni kuruluduğunda İzmir İktisat Kongresi’ni yaparak, 1929’da ise dünya ekonomik krizine anında ve yanlışsız reaksiyon vererek, ulusal bir ekonomiyi oluşturdular ve kurdular. O günün şartlarında mucize sayılabilecek bir şeyi gerçekleştirdiler. Ülkede, sermayenin çok lakin çok kıt olduğu şartlara karşın, ulaşım alt yapısını oluşturdular ve temel gereksinimlerin üretimi için fabrikalar, bankalar, iktisat teşekkülleri kurdular. Bu bir sıçrayarak kalkınma atağıydı. Tam manasıyla bir ulus için çağ atlamaydı.
BÜYÜK SIÇRAMAYI DA ÇOK PARTİLİ DEMOKRATİK REJİME GEÇİŞİ DE CHP SAĞLADI: Dünya milletlerine yalnızca bağımsızlık uğraşımızla değil, lakin birebir vakitte ekonomik, toplumsal ve idari alanlardaki devrimciliğimizle de ilham kaynağı olduk. İki dünya savaşı ortasında bu topraklarda yaşananlar, bu partinin vizyon ve uygulamalarıyla liderlik ettiği, dünyanın en devrimci ilerlemelerinden birisiydi. Cumhuriyet tarihimizde, sırf bir defa yapabildiğimiz ve artık yine yapmak zorunda olduğumuz, çok büyük bir ataktı. Tarihin o büyük zorlukları altında yapılanlar sayesinde, ülkemizle dünyanın güçlü ve gelişmiş ülkeleri ortasındaki fark azaldı. Ülkemiz, dünya siyasetinde bağımsız bir ülke olarak yerini aldı. Sırf büyük sıçramayı değil, birebir vakitte çok partili demokratik rejime geçişi de CHP sağladı. İkinci Dünya Savaşı’nın yabanî dehşetinden ve yarattığı büyük yıkımdan da CHP idaresinin sayesinde uzak durabildik. Çok tarihi bir duruştur. 80 milyon kişinin öldüğü o büyük küresel yıkımdan, CHP idaresinin diplomatik ferasetiyle, hasarsız çıkmayı başardık.
1950’DEN SONRA İKTİDARDA OLMADIĞI DÖNEMLERDE DE ÜLKE SİYASETİNE İSTİKAMET VERDİ: Cumhuriyet’in birinci çeyrek asrının her anına damgasını vuran CHP, 1950’den sonra iktidarda olmadığı devirlerde de ülke siyasetine istikamet vermeye devam etti. 1970’lerde dünyada yükselen eşitlik ve özgürlük dalgasının, ülkemizde ‘ortanın solu’ konumlandırmasıyla toplumsal demokrasi anlayışı olarak tecelli etmesinde, tekrar CHP’nin imzası var. 1970’lerde ‘Toprak işleyenin su kullananın’, ‘Ne ezilen ne ezen, hakça düzen’ diyen CHP oldu. Yeniden 1970’lerde MSP’yle koalisyon kurarak, farklı toplum bölümlerinin tıpkı ülkü etrafında buluşabileceğini, ulusal sıkıntılarda ayrışma yerine birleşmenin mümkün olabileceğini de CHP bu ülkeye gösterdi. 1974’te Kıbrıs Barış Harekatı’nı yaparak hem müttefiklerimize hem de hasımlarımıza, güç ve kararlılık gösteren devletimizin direksiyonunda tekrar CHP vardı. 9 Eylül 1923’te kurulan CHP, geride kalan 100 yılın en kıymetli partilerinden, en kıymetli siyasi aktörlerinden oldu.
PARTİMİZİN TÜRKİYE’YE KATKISI ÇOK UZUN MÜDDETTİR NE YAZIK Kİ ANA MUHALEFET OLMAKLA HUDUTLU: İddia ediyorum, değerli panel ve forum iştirakçilerimiz da biraz sonra CHP’nin geride kalan 100 sene içerisinde, doğrusuyla yanlışıyla neler yaptığını ayrıntılarıyla anlatacaklardır. CHP, geride bıraktığımız 100 yılın en değerli aktörlerinden biri oldu olmasına lakin, malum çok uzun vakittir da iktidarda değil. Partimizin Türkiye’ye hizmeti ve katkısı, lokal idarelerde ortaya koyduğu çok kıymetli performansı bir yana bırakırsak, ülkenin ne yazık ki ana muhalefeti olmakla sonlu. Bu bir gerçek. Ancak gelgelelim tabir yerindeyse, yavuz hırsız birden fazla vakit ne yazı ki konut sahibini bastırıyor. 1950’den beri, neredeyse gerçek manada hiç iktidar olmamış CHP, çok uzun yıllardır güya ülkeyi o yönetiyormuş ve olup biten tüm aksiliklerden o sorumluymuş üzere bir algının da öznesi yapılıyor. Bunda da CHP’liler olarak kusurluyuz aslında. Mensubu olmaktan gurur duyduğum CHP’nin bu durumu üzerine düşünmemiz, daima bir arada bu durumu değiştirmenin yollarını bulmamız gerekiyor. Bu toplantının buna vesile olacağına ve katkı sunacağına yürekten inanıyorum. Panel ve forumumuzun değerli iştirakçilerinin bu bahiste bize ilham vereceklerine, bizi bu bahiste üzerine etraflıca düşünmeye sevk edeceklerine de eminim.
CHP, SON 43 YILDIR, ZİHNİ VE FİİLİ BİR DEĞİŞEMEME SORUNU YAŞIYOR: Müsaadenizle, değerli katılımcılarımızı dinlemeye geçmeden evvel bu husustaki şahsî kanaatlerimi sizinle paylaşmak istiyorum. Naçizane kanaatim şu: CHP, son 43 yıldır, zihni ve fiili bir değişememe sorunu yaşıyor. 1980’den bugüne, dünya ve Türkiye, muazzam biçimde değişirken, bu değişime ayak uyduramayan CHP, kendisini adeta ebedi ve ezeli muhalefet partisi pozisyonuna oturttu ve hapsetti. Halbuki 600 yıllık bir imparatorluk çökerken, 1923 koşullarında dünyanın en devrimci hareketlerinden birini yaratıp, doğrusunu yapanların partisi olarak kurulan CHP, 1960’larda ve 1970’lerde dünyanın ve Türkiye’nin değişimine ayak uydurarak da doğruyu yapmıştı. Ne var ki 1980’den sonra tıpkı kabiliyeti gösteremedi. Dünya ve Türkiye değişirken, CHP, atalete düştü.
GEÇMİŞTEKİ MUVAFFAKİYETLERİ SAVUNUR BİR NOKTAYA GERİLEDİK: Geçmişteki başarılarıyla avunur ve yalnızca o muvaffakiyetleri savunur bir noktaya geriledik. Geçmişteki başarılarıyla avunduk. Elbette gurur duyuyoruz. Lakin avunamayız ve yalnızca o muvaffakiyetleri savunan bir noktaya geriledik. Geçmişi konuşmak, geçmişle avunmak bir CHP’liye, devrimci bir partinin evlatları olarak bizlere yakışmaz. Bizim geleceğe umut taşımamız lazım. Ne yazık ki atalete düşmemizin maliyeti büyük oldu. Türkiye’nin yönetilmesinde faal olamadığımız üzere, Türkiye’yi adım adım otoriter bir iktidara teslim ettik. Birbiri peşi sıra iş basına gelen iktidarlar, gelir dağılımını bozdu, Cumhuriyet’in en kıymetli gücü ve desteği olan yetenekli ve teşebbüsçü kitlesini, orta direği eritti. Hatta yok etti düzeyine indirdi. Bugün toplumun yüzde 10’u, ulusal zenginliğin yüzde 70’ine sahip olacak bir noktaya geldiyse, bizim de kusurumuz var. Yani sorumluluğu iktidara yük edecek bir anlayıştan farklı düşünen birisi olarak, iktidar olmayı başaramamış isek, o cürmün bir ölçüde ortağı da biziz demektir. Atalete düştüğümüz değişimi başaramadık. Emeğin asli temsilci olarak, CHP’nin iktidar olamayışının bedeli, halkımıza ve milletimize bu kadar ağır oldu maalesef.
CUMHURİYETİMİZİN 2. YÜZYILINA, V A TAN DAŞLARIMIZA İKTİDARIN DEĞİŞEBİLECEĞİ İNANCINI VEREMEYEN BİR CHP’YLE, MUHALEFETLE GİRİYORUZ: Atalete düştüğümüz, değişimi başaramadığımız için, kuruluşunda bu kadar büyük bir rol oynadığımız Cumhuriyet’in ikinci yüzyılına, esaslı kurumları zayıflamış bir devletle, işlevsizleşmiş bir Meclis’le, maharet kaybına uğramış bir bürokrasiyle, çökmüş bir adalet sistemiyle, demokratik dünyadan uzaklaşmış bir ülkeyle, yarısı yoksulluk sonunun altında bir nüfusla giriyoruz. Vatandaşlarımızı, ‘yerli ve ulusal olanlar ve olmayanlar’ diye ayrıştıran, muhalefete tahammülsüz, hukuku paramparça etmiş, eğitimi çökertmiş, borç batağına batırdığı ülkemize eşi daha evvel görülmemiş bir hayat pahalılığı yaşatan bu iktidarla giriyoruz. Ancak şunu da eklemem lazım: Cumhuriyet’imizin ikinci yüzyılına, yalnızca vatandaşlarını ayrıştıran, adaletsiz, baskıcı, ehliyetsiz, maharetsiz, otoriter bir iktidarla girmiyoruz. Vatandaşlarımıza, iktidarın değişebileceği inancını veremeyen bir CHP’yle ve muhalefetle giriyoruz Cumhuriyet’imizin ikinci yüzyılına. Aynı vakitte, iktidarın değişebileceğine inancın azaldığı bir toplumsal ruh haliyle de giriyoruz.
BU HALİ KABULLENEMEYİZ; BEN KABULLENMİYORUM, CHP DEĞİŞİRSE TÜRKİYE DEĞİŞİR: Bu hali kabullenemeyiz. Ben, kabullenmiyorum. Ülkemin de partimin de bundan daha güzelini yapabileceğine tüm kalbimle inanıyorum. CHP’nin de Türkiye’nin de değişeceğine inanıyorum. CHP değişirse, Türkiye değişir… En çok da buna inanıyorum. CHP’nin bu duruma katkısıyla yüzleşmek zorundayız. Bu hoş ülkeye karşı, tarih huzurunda sorumluyuz ve ben partimin bundan daha düzgününü yapabileceğine tüm kalbimle inanıyorum. CHP’nin de Türkiye’nin de değişeceğine inancım tam. Neyin değişmesi gerektiğine ait görüşlerimi de paylaşmak istiyorum. CHP’de değişimin iki ekseni, iki temel boyutu olmalı. Partinin hem vizyonu hem de işleyişi değişmeli. Parti işleyişindeki değişimin nasıl olması gerektiğine dair fikirlerimi diğer vesilelerle, parti içi toplantılarda paylaşırım. Bu toplantıda, CHP’nin yeni vizyonunun ne olması gerektiğine odaklanmak istiyorum.
CHP’NİN ARGÜMANLI BİR VİZYONU ORTAYA KOYMAK SORUMLULUĞU VARDIR: Uzatmadan, bir çırpıda söyleyeyim: Değişimin yeni vizyonu; CHP’yi, dünya ölçeğinde ideolojik politik bir kriz yaşayan toplumsal demokrasiye ilham veren, global düzeyde saygın ve güçlü bir parti haline getirmek olmalıdır. Dünyanın en eski toplumsal demokrat partilerinden birisi olan CHP’nin bu türlü tezli bir vizyonu ortaya koyma sorumluluğu vardır. Değişimin yeni vizyonu; bu ülkeye bir kez daha çağ atlatarak, gelir dağılımını kökten düzelterek, yetenekli ve teşebbüsçü insanlara adil fırsatlar sunacak düzenekler kurmak olmalıdır. Biz, bunu yapabilecek irade ve vizyona sahip tek partiyiz. Bunu birlikte başarmamız koşul. 1923’lerin CHP’si, dünyanın tüm mazlum milletleri için ilham kaynağı olmuştu. Bunu bir kere daha tekrar etmeliyiz. Etmeliyiz; zira, dünyamızda ağır yaralar açan yırtıcı kapitalizmi, sırf kamu aklını ve bilimi yine insani kalkınmanın motor gücü ilan eden bir siyasetle dönüştürebiliriz. 70 yıldır borçla büyüyor, krizle sarsılıyor ve dünyanın süratli ilerleyişi karşısında her gün biraz daha geride kalıyoruz. CHP’nin yeni misyonu, bu tekerrüre son vermektir. CHP, bu tekerrürü kırmak ve buna bir son vermek için mutlak bir değişim, dönüşüm göstermek zorundadır.
VATANDAŞLARIMIZIN KARŞISINA KAPSAYICI, VE İCRAATÇI BİR SİYASETLE ÇIKMAMIZ LAZIM: Vatandaşlarla yaptığım temaslardan, okuduğum raporlardan ve çalışmalardan gördüğüm şu: Ne yazık ki benim partim, gereğince kapsayıcı, gereğince icraatçı ve reformcu bir parti olarak görülmüyor. Bu türlü görmüyor insanlarımız. Büyük kısmı bu türlü görmüyor. 1950’den beri iktidar olamadığımızdan ve 1980’den sonra da kendimizi yenileyemediğimizden, vatandaşlarımızın kıymetli bir kısmı, bizim icracı bir gruba sahip olmadığımızı düşünüyor. Tek yapabildiği muhalefet etmek olan bir parti olarak görüyor. Vatandaşlarımızın çok az bahiste, ‘CHP bu işi daha âlâ yapar’ diye düşündüğünü gözlemliyoruz. Artık vatandaşlarımızın karşısına, kapıları sonunda kadar açık, kapsayıcı, reformcu ve icraatçı bir siyasetle çıkmamız lazım. Değişimin temeli; Türkiye’yi sıçrayarak kalkındıracak güçlü bir planı, insanlarını seferber eden bir planı ortaya koymaktır. Bunun için CHP’yi, kamu aklını Türkiye’nin ve dünyanın dehasıyla bir ortaya getiren, daha kapsayıcı, icraatçı ve reformcu bir parti kılacak formda değiştirmeliyiz.
HERKES MİLLETİMİZİN FERASETİNE GÜVENMELİDİR: Birinci yapmamız gereken şey; vatandaşlarımızı dikkat ve empatiyle dinlemektir. Onlara kulak verdiğimizde duyduğumuz insanlarımızın varlıklı, güçlü, prestijli bir ülkede özgürlük ve refah içinde yaşamak istedikleridir. Kutuplara bölündüğünü, kimlik ve aidiyetlerine sıkıştığını zannettiğimiz tüm vatansever insanlarımız, aslında yeni bir kıssa duymamanın ve muhalefete bir türlü güvenememenin bezginliğine sıkışmış durumdalar. Kızıyorlar bize. Herkes milletimizin ferasetine güvenmelidir. Şundan eminiz ki bu aziz millet, Türkiye’yi varlıklı, güçlü ve adil kılacağına inandığı bir muhalefeti desteklemeye hazırdır. Sahiden bir değişim istiyorsak; bunu nasıl yapacağımıza dair modelimizi itimat verici bir biçimde topluma izah etmek durumundayız. Bu modelde Türkiye’nin gereksinimi olan büyük sıçramanın motor gücü, kamunun kaynakları ile ülkenin ve dünyanın dehasının birleşmiş gücü olmalıdır. Burada vurguyu devlete değil, kamu aklına yaptığımızın altını ihtimamla çizmek isteriz. Çünkü biz milleti, devletin üstünde, onun sahibi olarak görüyoruz. Kamu aklını, devleti de içine alan, milletin bütününün ortak aklı olarak anlıyoruz.
ADALETİ OLMAYANIN GÜCÜ ZULME ÇIKAR : Öte yandan, bu noktada bir olmazsa olmazın altını çizmek zorundayım. Varlıklı olmayanın gücü olmaz. Yanlışsız. Lakin adaleti olmayanın gücü zulme çıkar. Bu sebeple; varlıklı, demokratik, güçlü ve adil bir ülkenin vazgeçilmezi, eşit yurttaşlıktır. Değişim bahsinde öbür değerli bir sorun, CHP’nin siyaset üretme formülüne dairdir. İnsanlarımızın beklentilerini ve taleplerini sorgulamayan, kulağını millete vermeyen, kendi doğrusunu millete dayatan siyaset yapma alışkanlıklarımızı değiştirmek zorundayız. Partinin yapısı ve alışkanlıkları, halkın siyasete olan güvensizliği ve yaratılan kaygı birleşerek, siyasete iştirakin kapısını ne yazık ki kapatıyor. Meğer bugün, toplumsal muhalefetin büyük katkısına ve orijinal bir insan kaynağına her zamankinden daha fazla gereksinimimiz var. Muhtaçlığımız olan insan kaynağı, sırf siyasete katılmak konusunda en cesaretli olanlar değiller. Tıpkı vakitte, en bilgili ve en yaratıcı insanlarımız da içine katmalıyız. Onlara da muhtaçlığımız var. Partinin kapısının bu insanlara açılması, onların iştirakinin teşvik edilmesi kaidedir. CHP, Türkiye’nin en yaratıcı zihinlerinin, tüm yenilikçi projelerinin birinci adresi olmalı, onlara kapılarını gerisine kadar açmalı, onları önemsediğini hissettirmeli, bu yalnızca şahsî halla değil, uygulamasıyla, prensipleriyle, ortaya koyacağı kurallarıyla net olarak tabir edilmeli ve hissettirilmelidir. Bunu başarmanın kaide olduğunu unutmayalım. Bunu başaramayan bir CHP’nin iktidar talihinin da olmadığını unutmayalım.
ÇOK ÖNEMLİ BİR BEKA PROBLEMİYLE KARŞI KARŞIYAYIZ: Bütün bunlar kadar değerli, tüm kötülük ve aksiliklerin anası olan bir sorunumuz daha var. Türkiye, fakirlikle boğuşuyor. 200 yıl evvel, kişi başına düşen ulusal gelir açısından Almanya ile neredeyse eşittik. 200 yıl sonra, Almanya ile aramızdaki fark, neredeyse 6 katına, ABD ile 7 katına çıkmış durumda. Son 21 yıldır, ülkeyi yönetenler açısından baktığımızda, istikrar şartları altında yönetiliyoruz. İstikrarsa istikrar, iktidarsa iktidar, yetkiyse yetki, güçse güç. Ancak sonuç ortada. Biz, gerilemeye, fakirleşmeye, paramızın pul olmasına hakikat gidiyoruz. ‘Bizi kötü halde kıskananlar’ ise farkı açmaya devam ediyor. Gelecek, ağır bir beka meselesine işaret ediyor. Çok önemli bir beka problemiyle karşı karşıyayız. Batıyla aramızdaki fark, git gide bir uçuruma dönüşüyor. Bizim ıskaladığımız, baş döndüren bilimsel gelişmelerin sonuçları şunu gösteriyor: Şayet çabucak harekete geçmezsek, ulusal gelir açısından batıyla aramızdaki fark, bugünkünün iki katına süratlice çıkabilir. Ortamızda bu türlü bir farkın oluşmasına müsaade verirsek, Türkiye, global düzeyde kendine yeten, onurlu devletler ligine tutunmakta büyük zorluk içine düşer. Kendilerinin dışındakileri gayrı ulusal ilan etmeye çok meraklı olan ve ağızlarından beka problemini düşürmeyenlerin dikkatini çekmek isterim ki; asıl beka sorunu budur.
YA DEĞİŞEREK, YENİ BİR İLERLEMENİN ASLİ MOTORU OLACAĞIZ YA DA TIPKI ADALETLE YERİMİZDE SAYACAĞIZ: Ya yine sıçrayıp, bu ülkeye bir kere daha çağ atlatarak en kısa müddette onlara yetişeceğiz ya da gelecekte bekamızı korumakta büyük zorluk çekeceğiz. O seyahati tarifleyeceğiz, o stratejiyi bu toplumun önüne koyacağız ya da gelecekteki bekamızı korumakta çok büyük bir zorluk çekeceğiz. ya değişerek, yeni bir ilerlemenin asli motoru olacağız ya da birebir ataletle yerimizde sayacağız. Türkiye’nin sıçrayarak kalkınması bahsinde, ilerde yapacağımız konuşmalarda daha ayrıntılı şeyler söyleyeceğiz. Artık şunu söylemekle yetineyim: Türkiye’nin gelişimi konusunda kaçırdığımız ve hala binmemekte ısrar ettiğimiz en büyük tren, temel bilimler trenidir. Bu treni kaçıran, gelişim trenini de kaçırmış demektir. Bizi geri bıraktıran ikinci sebepse; toplumsal ve kültürel çeşitliliğimizi, eşit yurttaşlığa dayalı çoğulcu bir demokrasiye kavuşturamayışımızdır. Problemlerimizi çoğulculuk, eşitlik ve dayanışma içinde çözemediğimizde, adalet duygusun zedelendiğini daima birlikte tespit etmeliyiz. Toplumun çeşitli bölümleri, kendilerini karar düzeneğinin dışında hissediyor ve ortak vatan duygusu, derinden hasar görüyor. Artık bu iki problemle da olgunlukla yüzleşmek ve yeni tahliller geliştirmek zorundayız. Zenginleşmek için sıçrayarak kalkınmaya, zenginliğimizi adil paylaşmak için demokratik, güçlü ve toplumsal bir devlete çok lakin çok gereksinimimiz var.
BÜYÜK BİR SIÇRAMAYA MUHTAÇLIĞIMIZ VAR: Dünya siyaseti ve iktisadının altüst olup, yine formlandığı vakitlerde, yeni risk ve fırsatlar ortaya çıkar. Global iktisadın büyük ülkeleri haline gelmiş olanlar, yenilikçi fırsatlarını en yeterli kıymetlendirmiş ve içselleştirmiş ülkelerdir. Geçtiğimiz yüzyılda birçok ülke, çok gerilerden gelerek, çok büyük dönüşümlere sahne olmuş ve bugün dünyanın en büyük ekonomileri ortasına girmiş durumdadır. Savaştan yıkılarak çıkan Almanya, bugün bizim ekonomimizin 5 katından daha büyük bir ülke haline gelmiştir. Yeniden savaştan nükleer bir yıkımla çıkan Japonya, bizden tam 7 kat daha büyük bir iktisada sahiptir. 1960 yılında bizim ekonomimizin dörtte biri büyüklüğünde bir iktisada sahip olan Güney Kore, bugün bizim 2 katımızdan büyük bir iktisat haline gelmiştir. Savaşlardan çıkarak büyüyen bu üç ülkenin ortak bir özelliği var: Teknoloji üretiyor ve satıyorlar. Dünya iktisadının de belkemiği durumundalar. Bugün bizim de bu türlü büyük bir sıçramaya, milletimizin büyük bir uyanışına, gençlerimizin yaratıcılığının ve üretkenliğinin önünün açılmasına muhtaçlığımız var.
BİZİM EN KIYMETLİ VE ACİL VAZİFEMİZ: Yanlışsız; bugün millet, CHP ve onun liderliğindeki muhalefete iktidar vizesi vermedi. Lakin, öteki bir yanlışsız daha var: Bu millet, Türkiye’yi sıçratarak zenginleştirecek, güçlü ve adil bir Türkiye’yi inşa edecek bir muhalefeti gördüğünde, yürekten inanıyor ve biliyorum ki tereddüt etmeden iktidara taşıyacaktır. İşte milletin CHP’yi değişime zorlamasının nedeni budur. Bizim en kıymetli ve acil vazifemiz, daima birlikte bu muhalefeti, bu güçlü muhalefeti, Türkiye’yi değiştireceğine halkını inandıran, milletini inandıran muhalefeti daima birlikte var etmektir. Bunu yaratmanın yolu, ülkenin tüm vatanseverlerini birleştiren yeni, kapsayıcı ve güçlü bir vizyonun öyküsünü yazmaktır. Türkiye’nin çoğulcu demokrasiye ve sıçrayarak kalkınmaya muhtaçlığı vardır. Türkiye’nin ikinci yüzyılına girerken değişmeye, bunun için yeni bir kıssaya gereksinimi vardır. Biz de bu milletle bu kıssayı, daima birlikte tekrar yazacağız. Bir tespit, bir de vaatle bitireyim. Tespitim şu: CHP değişirse, Türkiye değişir. Vaadim de net: CHP değişecek, Türkiye değişecek.”
ÜPV İdare Şurası Lideri Doğan Subaşı ve Islahat Enstitüsü Yöneticisi Mehmet Ali Çalışkan’ın da birer konuşma yaptığı aktifliğin panel kısmında; Marmara Üniversitesi’nden Prof. Dr. Ahmet Demirel (emekli), Bilkent Üniversitesi’nden Doç. Dr. İlker Aytürk, Galatasaray Üniversitesi’nden Prof. Dr. Şule Özsoy ile İTÜ’den Prof. Dr. Öner Günçavdı görüşlerini ve tekliflerini lisana getirdi.
Etkinliğin, “CHP ve İkinci Yüzyıl” başlıklı forum kısmında ise; Politik Yol sitesinden Dr. Ali Haydar Fırat, Sabancı Üniversitesi’nden Doç. Dr. Berk Esen, Koç Üniversitesi’nden Prof. Dr. Fazilet Yörük, Özyeğin Üniversitesi’nden Prof. Dr. Cihan Balta, Sabancı Üniversitesi’nden Prof. Dr. Fuat Keyman, 9 Eylül Üniversitesi’nden Prof. Dr. Hakkı Uyar, Özyeğin Üniversitesi’nden Prof. Dr. Murat Somer, Sabancı Üniversitesi’nden Prof. Dr. Nebi Sümer, İstanbul Işık Üniversitesi’nden de Doç. Dr. Onur Alp Yılmaz ve Doç. Dr. Seda Demiralp yer aldı.