Nöbetçi Eczaneler
1) ZELZELEDE YIKILAN RÖNESANS REZİDANS’TA KALAN KIZI VE TORUNUNDAN 6 AYDIR HABER ALAMIYOR
AKSARAY’da yaşayan Suna Öztürk, Hatay’da sarsıntıda yıkılan Rönesans Rezidans’ta oturan kızı Tuğba Koşar (36) ile torunları Mustafa Kemal (3) ve Mehmet Akif Koşar’dan (1) 6 aydır haber alamıyor. Rezidansın enkazında tekrar arama yapılmasını isteyen Öztürk, “Bir heyet kurulup enkaz tekrar taransın. Oradan çıkan küçük bir kemik kesimi dahi bizler için çok değerli. Evlatlarımızın bir mezarı olsun istiyoruz” dedi.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’ta meydana gelen sarsıntıda Hatay’da yıkılan Rönesans Rezidans’ta oturan Tuğba Koşar ile oğlu Mustafa Kemal ve Mehmet Akif Koşar, enkaz altında kaldı. Sarsıntının akabinde Suna Öztürk ve Ahmet Karaman, Hatay’a gidip günlerce Ekinci Özel Eğitim Meslek Okulu’nda öğretmenlik yapan kızı ile torunlarını aradı, lakin bir sonuç alınamadı. Kızları ve torunlarının bulunmasını isteyen çiftin meskeninin duvarında rezidansta hala ulaşılamayan şahısların fotoğraflarının bulunduğu afiş yer alıyor.
‘ENKAZDAN ÇIKACAK KÜÇÜK BİR KEMİK MODÜLÜ BİLE BİZİM İÇİN KIYMETLİ’
Suna Öztürk, kızı Tuba’nın rezidansın 3’üncü katında oturduğunu ve damadı polis memuru Yasin Koşar’ın o gün vazifede olduğunu belirterek, şunları söyledi:
“Kızım, ailesiyle birlikte 5 yıldır Hatay’da yaşıyordu ve 3 yıl evvel de satın aldıkları rezidansın 3’üncü katındaki meskenlerinde oturuyorlardı. O gün zelzelede rezidansın tamamı yıkıldı. Kızım ve torunlarım da enkaz altında kaldı. Damadım misyonda olduğu içinde sarsıntıdan sağ kurtuldu. Sarsıntı olduktan 5 saat sonra biz oraya vardık. Vardığımızda ise konut yan yatmıştı. Daha sonra yardım gelmesini bekledik. Birkaç gün sonra yardımlar geldi. Enkaz kaldırılırken yangın çıktı. Enkazda yanan vücutlar molozlarla birlikte götürüldü. Bir de tam kapsamlı bir arama yapılmadığı için kızım ve 2 torunumla, başka 52 canımızda enkazla birlikte gitti. Cumhurbaşkanımızdan enkazın tekrar taranması istiyoruz. Bir heyet kurulup enkaz tekrar taransın. Bizler için oradan çıkan küçük bir kemik modülü dahil bizler için çok değerli.”
‘EVLATLARIMIZIN MEZARI OLSUN İSTİYORUZ’
Öztürk, “Evlatlarımızın bir mezarı olsun istiyoruz. Çıkacak kemik kesimiyle bir mezar yaptırmak istiyoruz. Biz aileler olarak evlatlarımızı kaybettiğimizi biliyoruz. Bu işe bir el atın ve bu düşüncelerimizi sarfiyatın. Benim içim sızlıyor, bu durum tanım edilemez. Elimizde evlatlarımızdan hiçbir kesim yok. Büsbütün ellerim ve kollarım bomboş kaldı. Ben evlatlarıma bir mezar yaptırmak istiyorum. Bizlere bu bahtı tanıyın. Mezarlarına gidip bir Fatiha okumamıza yardımcı olun. Buradaki kayıp 52 kardeşimiz de bizle birebir beklenti içindeler. Enkazın taranması ve bizlere iyi bir haber vermenizi istiyorum. Bizler artık beklemekten yorulduk, 6 ay oldu” dedi.
‘DEPREME SAĞLAM DEMİŞLERDİ MEZAR OLDU’
Kızının konutu zelzeleye sağlam diye satın altını belirten Öztürk, “Hala daha damadım konutun kredisini ödüyor. Taksitlerinin bitmesine ise 24 ayları var. Konutu çok istekli almışlardı. 3 yıldır da oturuyorlardı. Ben de bebeklerin doğumlarında birinde 6 ay, başkasında ise 5 ay kalmıştım. Enkazla birlikte yerle bir oldular. Meskenin 9 şiddetinde sarsıntıya güçlü olduğunu söylemişlerdi. Ona güvenip almışlardı; lakin bilemedik rabbimden gelen bir afet bu durum. Çocukların DNA eşleşmelerinin yapılması istiyorum. Bizlerin bu yaşadığı acıyı rabbim hiç kimseye yaşatmasın. Bundan sonraki yapılacak yapıların ise ihtimamla yapılmasını istiyoruz” diye konuştu.
‘HAYAL BİLE EDEMEYECEĞİZ SARSINTISI YAŞADIK’
Ahmet Karaman ise, şöyle konuştu: “Deprem sonrasında Antakya’ya koştum. Gidince ise devasa binanın yıkılışını seyrettim. Hayal bile edilemeyecek olayı orada gördüm. Bu feryatla kızıma davette bulundum. Sesin duyulması mümkün bir yer değildi. 18 gün boyunca enkaz başında arama kurtarmada her şeye, yerinde şahit oldum. Birinci sarsıntıda bina yıkılmış. Öğle olan sarsıntıda ise biz oradaydık. Enkazı kepçelerle halkın dayanışmasıyla kaldırdık. Yangını söndüremediğimiz için kızım ile torunlarımın meskeninde bir en ufak bir kesime rastlayamadık ve haber alamadık” dedi.