Nöbetçi Eczaneler
Marmara Bölgesi‘nde 17 Ağustos 1999’da yaşanan zelzelede annesi, babası ve kardeşini kaybeden Hasan Murat Koçarslan, Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat’taki sarsıntıların akabinde Ulusal Medikal Kurtarma Takımı (UMKE) gönüllüsü olarak gittiği bölgede arkadaşlarıyla birçok kişiyi enkazdan kurtardı.
Yalova’da, 112 Acil Sıhhat Hizmetleri bünyesinde ambulans sürücülüğü yapan 40 yaşındaki Koçarslan, 1999’daki zelzeleye yaz tatilinde aile bütçesine katkıda bulunmak için çalışmak gayesiyle gittiği İzmit’te yakalandı.
Hemen Yalova’daki konutuna gelen Koçarslan, yıkılan meskenlerinin enkazı altında kalan annesi Gülay, babası Mehmet ve kardeşi Burak Koçarslan’a ulaşmaya çalıştı. Yıkıntıların ortasından içeri girdiğinde artçı sarsıntı nedeniyle enkazda kalan Koçarslan, birkaç saatlik çalışma sonrası takımlarca kurtarıldı.
Ailesini şimdi 16 yaşındayken sarsıntıda kaybeden Koçarslan, bir müddet yakınlarının yanında kaldı. Kendisine enkaz altında ellerini uzatan sıhhat takımından etkilenerek bu mesleğe gönül veren Koçarslan, polis memuru babasından kalan maaşla üniversiteyi Zonguldak’ta okuyup sıhhat ordusuna katıldı.
Hayalinin peşinden koşarak sıhhat çalışanı olan ve yaşanan sarsıntılarda bölgelere istekli giden Koçarslan, son olarak takım arkadaşlarıyla Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde yürütülen çalışmalarda vazife aldı.
Evli ve 5 yaşında kız babası Hasan Murat Koçarslan, AA muhabirine, enkazdan kurtarıldıktan sonra sıhhat alanında insanlara el uzatabilmenin hayalini kurduğunu ve sonunda bu üniformayı giydiğini söyledi.
Kahramanmaraş’ta sarsıntının çabucak akabinde iki hafta istekli vazife yaptığını, sonraki süreçte Hatay, Kilis ve Şanlıurfa’ya da gittiğini belirten Koçarslan, şöyle devam etti:
“Oralarda hizmet edebilmek çok şükür nasip oldu. Kahramanmaraş’ta 17 arkadaşımla iki hafta boyunca çok ağır bir gayretle vatandaşlarımızın yaralarını sarmaya, aileleri buluşturmaya uğraş ettik. Ben enkaz altındayken ‘Ne olur beni anneme, babama, kardeşime kavuşturun.’ dediğimde tahminen de bana o an yetersiz gelen yardımı ziyadesiyle UMKE üniformamla ulaştırmaya çalıştım. 17 bireyle iki hafta misyon yaptığımız Kahramanmaraş’ta insanüstü uğraş göstererek yaklaşık 85 vatandaşımızı aileleriyle buluşturmak kısmet oldu.”
Enkazdan kurtardığı insanlarda yitirdiklerini görüyor
Koçarslan, Kahramanmaraş’taki kurtarma çalışmalarında vakit zaman çok sevindiklerini, insanları sağ çıkardıkça öteki enkazlara daha güçlü girdiklerini lisana getirdi.
Enkazdan kurtardıkları her canda, Yalova’da yitirdiği annesini, babasını, kardeşini gördüğünü anlatan Koçarslan, şunları kaydetti:
“Kardeşimin ismi Burak’tı, çıkardığım her canlı benim için Burak’tı. Babamın ismi Mehmet’ti, çıkardığım her babanın ismi Mehmet’ti. Annemin ismi Gülay’dı, oradaki her annenin ismi Gülay’dı. Benim adımın ne olduğunun hiç kıymeti yoktu. Mehmet’leri, Burak’ları, Gülay’ları, Yaren’leri, Efe’leri, Yiğit’leri, Eylül’leri anne ve babalarıyla ya da anne babaları evlatlarıyla buluşturduk. Allah orada hizmet yapmamızı sağlayanlardan razı olsun. Kurtardıklarımızla çok keyifli olduk. Eşim, vazifeler esnasında en büyük destekçim oldu. ‘Git elinden geleni yap. Biz bunun için varız. Kızımızı, konutumuzu merak etme. Çorbamız kaynıyor. Git elinden geleni yap. Keşkelerle dönme. Ne gerekiyorsa yap. Üstündeki üniformanın, bilhassa kolundaki Türk bayrağının hakkını ver.’ dedi. Ben de her şeye olduğu üzere aileme de layık olabilmek için vazifemi yaptım.
Çok memnunum zira 1999 yılı 17 Ağustos günü örnek aldığım, imrendiğim, ‘Keşke onlar kadar güçlü olsaydım.’ dediğim insanların yanında vazife yapıyorum. Çok memnunum, çok gururluyum. Sarsıntı bölgesindeki yara almış, canı yanmış, bir yeri kanayan arkadaşlarım, kardeşlerimiz, evlatlarımız şayet beni duyuyorlarsa onlara şunu çok net söylemek isterim, ‘Sakın pes etmeyin, çaba edin. Bizim size gereksinimimiz var. Bizim yeni Muratlara, Yusuflara, birlikte vazife yapacağız yeni arkadaşlara çok gereksinimimiz var. Lütfen çaba edin ve yanımıza gelin.”