Nöbetçi Eczaneler
MEHMET REBİİ ÖZDEMİR
Veteriner Doktorlar Derneği Genel lideri Dr. Gülay Ertürk, “Geçmişle bugünü kıyaslayacak olursak, sahiden bugünkü durum mesleğin artık bardağı taşıran son bir damlasını yaşıyoruz. Meğer veteriner hekimlik mesleği hakikaten gerek hayvan sıhhati gerek buna bağlı olarak insan sıhhati gerek etraf sıhhati gerek besin güvenliği birçok mevzuda hak ettiği nokta da değil. Çok büyük bir ehemmiyet taşıyan bir meslektir aslında” dedi.
Veteriner Tabipler Derneği Genel Lideri Dr. Gülay Ertürk, veteriner tabiplere yönelik uygulanan şiddetin önüne geçmek ve doktorların özlük haklarını alabilmeleri için, derneğin şube ve temsilcilik çalışmalarını yürütmek ismine geldiği Samsun’da, ANKA Haber Ajansı’nın sorularını yanıtladı.
“VETERİNER DOKTORLAR BİRER SIHHAT ÇALIŞANI FAKAT KANUN YAPICILAR TARAFINDAN GÖRMEZDEN GELİNİYOR”
Veterine tabiplere uygulanan şiddet hakkında konuşan Veteriner Tabipler Derneği Genel Lideri Dr. Gülay Ertürk, şunları söyledi:
“Evet Veteriner tabipler birer sıhhat çalışanı. Lakin ne yazık ki günümüzde kanun yapıcılar tarafından, sıhhat çalışanı olduğu bir biçimde görmezden geliniyor, öncelikle bunun altını çizmek istiyorum. Öteki tüm sıhhatte, sıhhat çalışanı bu hususta emek sarf eden başka meslek kümelerine olduğu üzere aslına bakarsanız bize de bir şiddete uğrama durumu kelam konusu. Bugünü olayı değil. ya da son birkaç ayın birkaç haftanın olayı da değil. Onlarca yüzlerce bu halde yaşanmış bir durum var. Gerek büyükbaş hayvan hekimliğinde gerek pet hekimliğinde olsun gerekse mezbahalarda besin güvenliğiyle ilgili alanlarda çalışan meslektaşlarımız olsun, bir halde şiddete maruz kalmakta, hatta yalnızca darp değil, vefatla sonuçlanan olaylarımızda var. ve bugün biz Türkiye’de 56 adet veteriner tabipler odası var, bu 81 ili temsilen. Daima birlikte artık kamuoyuna bu manada sıhhat çalışanı olduğumuzu veteriner hekimliğinin de bir hekimlik bir doktorluk mesleği olduğunu, bu manada tüm sıhhat çalışanlarına yapılan tüm, iyileştirmelerden veteriner doktorlarında bu kapsam içerisine alınmasını, sıhhatte şiddet yasası kapsamı içerisine alınmasını ve bu güne kadar yaşadığımız tüm mağduriyetlerin giderilmesi ismine bir kamuoyunda hassaslık ortaya çıkarmak ve kanun yapıcılara sesimizi duyurmak ismine bir basın açıklaması yaptık.”
“FİİLİ HİZMET VE YIPRANMA HİSSELERİMİZ ELİMİZDEN ALINDI”
Dr. Gülay Ertürk özlük haklarıyla ilgili şu formda konuştu:
“Veteriner doktorlar aslına bakarsanız, 1946 yılından beri bu emekli sandığı yasası ile ilgili olarak, fiili hizmet artırımı alırlardı. Lakin 2018 yılı itibariyle bu fiili hizmet artırımı ya da başka tanımlamasıyla yıpranma hissesi dediğimiz durum ortadan kaldırıldı. Oysa, başka tüm sıhhat çalışanlarına verilen bu hak, birinci olarak alan veteriner tabiplerin zati, alması gereken durum iken, başka sıhhat çalışanlarına verilmesiyle birlikte veteriner tabiplerin elinden alındı. Meğer veteriner hekimlik sahiden meşakkatli bir meslektir. Veteriner doktorlar, büyükbaş hayvan çalışanları için örneğin söylüyorum, kar kış demeden, yaz, sıcak, kurak demeden gerektiğinde doğum yapamayan bir hayvana yahut hasta olmuş bir canlıya yardım ederek, hem hekimlik sanatını konuşturmakta hem de aslında ülke iktisadına de bir manada yarar getirmektedir. ve bu yıpranma hissesi aslında en çok veteriner doktorların alması gereken bir durum iken, ne yazık ki 2018 yılından itibaren bu özlük haklarıyla ilgili yıpranma hissesi, fiili hizmet artırımları ellerinden alınmış durumda. Onun haricinde sıhhatte şiddet yasasında veteriner doktorlar öbür tüm sıhhat çalışanları bu yasa kapsamına alındığı halde veteriner tabipler tekrar bu yasa kapsamına alınmadılar. Sıhhatle ilgili mesleklerde maaşlarda yapılan iyileştirmeler kelam konusu olduğunda veteriner tabipler tekrar görmemezlikten gelindi. Bunlar bu türlü artık zincirleme bir halde ne yazık ki bu mesleğin mağduriyetine sebep oldu ve bunlarında uygunlaştırılması bizim en büyük talebimiz oluyor.”
“MESLEĞİMİZ HAK ETTİĞİ YERDE DEĞİL”
Veterine herkimler mesleğinin, geçmişini ve bugünüyle kıyaslamasını yapan Ertürk şunları belirtti:
“Ne yazık ki düzgüne değil, berbata giden bir süreç yaşıyoruz biz. Veteriner hekimlik mesleği Türkiye’de 200 yıla yakın bir geçmişi olan bir disiplindir. Yani okulu olan bu ülkede 3’üncü bir meslektir veteriner hekimlik, yeni bir meslek değildir. Örneğin 1930 yıllarda belediye yasasında veteriner doktorlar için veteriner işleri genel müdürlükleri, veteriner işleri müdürlükleri vardı. Lakin bu yeni 2004 yılındaki yeni kanunla birlikte belediye yasası değiştirilmesiyle birlikte, bugün belediyelerde örneğin veteriner doktor çalıştırılması ilçe belediyelerinde isteğe bağlı. Oysa veteriner hekimlik gerek etraf sıhhati, gerekse kamusal alanda halk sıhhati açısından çok kilit noktada bir meslektir. Hasebiyle bu mesleğin bugünkü bu duruma düşürülmesi tıpkı vakitte halk sıhhatine da bir tehdittir. Artık lokal idarelerle ilgili durumu bu biçimde. Öteki yandan bakıyorsunuz, Tarım ve Orman Bakanlığında 1984 yılına kadar bir veteriner işleri genel müdürlüğü vardı. Lakin 1984’de bir reorganizasyonla birlikte veteriner işleri genel müdürlüğü kaldırılarak teşkilat yapısı değiştirildi. ve bugün veteriner doktorlar belirli bir birliktelik içerisinde, muhakkak bir disiplin içerisinde bakanlıkta da aslında misyonlarını gereğince uygulayamamaktalar. Bu manada da mağduriyetlerimiz var. Daha doğrusu yeniden bu halk sıhhatine yansıyor. Onun haricinde yani mesleğin o kadar çok mağduriyeti var ki hangisinden bahsedeyim bilemiyorum. Bugün Türkiye’de 30’un üzerinde veteriner fakültesi var. On binlerce de veteriner doktor, aslına bakarsanız işsizlik sorunuyla de yüzleşiyor. Her yıl 2 bin 500-3 bin civarında bir veteriner doktor mezun oluyor. Bu veteriner tabipler mezun olduktan sonra yapacakları iş konusunda ıstırap yaşıyorlar. Mezun olanları sorunu farklı, öte yanda da bu bahsettiğim bu 30’un üzerinde ki veteriner fakültelerinin öğrenci yetiştirmelerindeki yeterlilikleri de başka sorgulanacak bir durum. Münasebetiyle bir veteriner enflasyonundan da kelam edilebiliriz. İşsizlik üzere bir sorundan de kelam edebiliriz. Avrupa’da ki veteriner tabip fakülte sayısı kadar yalnızca Türkiye’de veteriner fakültesi var. Bu hakikaten içler acısı bir durum. Saydıkça peş peşine geliyor. Geçmişle bugünü kıyaslayacak olursak, sahiden bugünkü durum mesleğin artık bardağı taşıran son bir damlasını yaşıyoruz. Meğer veteriner hekimlik mesleği hakikaten gerek hayvan sıhhati gerek buna bağlı olarak insan sıhhati gerek etraf sıhhati gerek besin güvenliği birçok mevzuda hak ettiği nokta da değil. Çok büyük bir değer taşıyan bir meslektir aslında.”