Nöbetçi Eczaneler
Erzincan‘da yaşayan ve yaklaşık 2 yıl evvel over (yumurtalık) kanseri teşhisi konulan Zehra Gök, motosiklet tutkusu ve çeşitli spor alanlarına olan ilgisiyle moral depolayarak kanserle çaba ediyor.
Kansere yakalanmadan evvel hemşirelik mesleğini icra eden Gök’ü yaşadığı ağrılar ve kemoterapinin verdiği yorgunluk yıldırmadı. Tedavi sürecinden arta kalan vakitlerde bateri çalan, yoga eğitmenliği yapan, bisiklet çeşidi düzenleyen ve Erzincan’da gerçekleştirilen çeşitli sportif aktivitelere katılan Gök, sıhhatine kavuştuktan sonra çocukluk hayali olan motosikletle dünya cinsine çıkmayı planlıyor.
Birkaç yıl evvel eşinin de takviyesiyle motosiklet sürmeyi öğrendiğini söyleyen Gök, hastalığa yakalanmadan evvel etraf vilayetlerde motosiklet çeşidi gerçekleştirdiğini söz ederek, en büyük hayalinin sıhhatine kavuşmak ve daha sonra da motosikletle dünya çeşidine çıkmak olduğunu belirtti.
“Kendimi ya imha edecektim ya da inşa edecektim”
Yeğenini ziyaret etmek için gittiği hastanede kanser tanısı konulan Gök, benim bir öyküm var diyerek hastalık sürecini anlattı. “43 yaşında eski bir hemşireyim” diyen Gök, “11 Kasım 2020 tarihinde bir grup şikayetlerim üzerine ön tarif konuldu. Akabinde kemoterapiler başladı. Bu süreçte insan kendini çok düzgün hissetmiyor. Bir defa korkuyorsunuz daha evvel prova etmediğiniz bir şey. Bunun size ne getireceğini bilmiyorsunuz. Her ne kadar sıhhat çalışanı olsam da bunu yaşıyor olmak çok başka bir şey. Natürel ki bunları kaldırmak ve tolere etmek çok zordu benim için. Lakin ameliyat olmadan evvel havalar güzelleşirken konutumun bahçesi, yeşil ve tabiat bana çok yeterli geldi. Bununla yaşamayı öğrenmem gerekiyordu. Bundan evvel evet farklı bir hayatım vardı. Farklı hayallerim vardı. İşte motosikletle dünyayı gezmek, karavan almak üzere daima gezmekle ilgili idi hayallerim. Hoş hayallerim vardı ancak hayat bu istikamete çevirdi beni. Benim de artık bununla yaşamayı öğrenmem gerekiyordu ve zihnim bir savaş veriyordu. ya kendimi imha edecektim ya da kendimi inşa edecektim. İmha etmek tahminen daha kolaya kaçmaktı. Zira bir yerde oturacaktım ve öylece bekleyecektim. Bahtıma razı olacaktım. Ancak bana verilen hayat neyse ben onunla her günüme başlamaya uğraş gösterdim” tabirlerini kullandı.
Motosiklete binmek için süratle güzelleşmeye çabalayan Gök, “Ben bana düzgün gelen aktiviteleri yapmaya çalışıyorum. Motosikletime binemedim natürel bu süreçte. Motosikletime binmeyi dört gözle bekliyorum ve bunun için büyük bir süratle güzelleşmeye çaba gösteriyorum. Nizamlı olarak yoga yapıyorum. Yoga eğitmeniyim ayrıyeten. Bahçemde yaptığım küçük seanslarla kendimi toparlamaya başladım. Süslü bayanlar bisiklet çeşidini organize ediyorum 3 yıldır. Daima birlikte bir şeyler yapabiliyor olmak bana çok uygun geliyor. Yürüyüş yapıyorum. Köpeğimle ilgileniyorum. Kedilerime bakıyorum. Aslında bu süreçte beşere en güzel gelen şey, yakınlarının o büyük dayanakları. Hem doğuştan gelen ailenizin hem de sonradan ailem dediğiniz insanların size oluşturduğu ortam ve takviye çok kıymetli çok değerli. Benim bu hastalığa yakalanmadan evvel bu sene için motosikletle dünya çeşidi yapmak üzere bir planım vardı. Bu sene için olmadı lakin bundan sonra ki süreçte umarım çok süratli bir formda güzelleşir ve o hayallerimi gerçekleştiririm” biçiminde konuştu.
Sosyal medya aracılığıyla kendisiyle birebir hastalığı yaşayan beşerlerle bağlantıya geçen ve onlara moral olan Gök, “Beni gören kimi beşerler bana yazmaya başladı. Kiminin annesine, kiminin çocuklarına ya da kendilerine düzgün geldim. Çok hoş bir etkileşim yakaladık. Bu müspet güç herkese çok güzel geldi” diyerek şu tavsiyelerde bulundu:
“Başımıza gelen şeyleri evvel kabul edelim. Bununla birlikte yaşamayı öğrenelim. Hayata dört elle sarılalım ve hayatımızı sevelim. Bizim bir tane hayatımız var ve bunun değerini bilelim. Bu sıkıntı süreçler insanın hayatına girdiği vakit hayatınız alt üst olmuş üzere hissediyorsunuz. Her şey zirve taklak olmuş üzere. Hayatınızın ortasına bir bomba atılmış üzere hissediyorsunuz. Şu cümle benim motivasyon kaynağım, hayatım alt üst oldu, sistemim bozuldu diye sakın üzülme, nerden biliyorsun altının üstünden daha âlâ olmayacağını.” – ERZİNCAN