Nöbetçi Eczaneler
Ankara’nın Kahramankazan ilçesindeki dairesini 6 Şubat’ta meydana gelen Kahramanmaraş merkezli zelzelelerin akabinde ilçeye gelen 6 kişilik afetzede aileye tahsis eden imam Mustafa Demirel, kendisi ise bir mühlet belediyeye ilişkin tesiste kaldı.
Depreme Adıyaman’da yakalanan 6 kişilik Köylü ailesi, konutlarının hasar görmesi üzerine tanıdıkları vasıtasıyla Kahramankazan’a geldi.
Bir mühlet yakınlarının yanında kalan aile, daha sonra depremzedelerin barınma probleminin tahliline katkı sağlamak üzere başlatılan “Evim Yuvan Olsun Kampanyası”na katılan Mustafa Demirel’in meskenine yerleştirildi.
Depremin akabinde yardım çalışmalarına katılmak üzere Hatay’a giden Demirel ise ilçeye döndükten sonra Kahramankazan Belediyesi Eğitim Spor ve Kamp Merkezi’nin misafirhanesinde kaldı.
Demirel’in dairesinde bir müddet kalan Köylü ailesi, meskeninin onarılmasının akabinde Ramazan Bayramı’nda Adıyaman’a döndü.
Mustafa Demirel, AA muhabirine, meslek ömrü boyunca insanlara daima yardımseverliği, fedakarlığı, Allah’ın buyruklarını, Hazreti Muhammed’in sünnetini anlattığını söyledi.
Depremzede aileye meskenini tahsis etmesini bu bakımdan fırsat olarak gördüğünü belirten Demirel, “Depremin akabinde ‘Aynı şey bizim başımıza gelse biz ne yapardık, nereye sığınırdık?’ diye düşündüm ve bu türlü bir karar aldım. Herkes bir çeşit imtihan halinde. Kimi verdikleriyle kimi aldıklarıyla kimi de yaşadıklarıyla. ‘Bugün gönlümüzü, konutumuzu kardeşlerimiz için açmaya hazırız’ dedik. Güzel bir konuk için dua etmiştim, Allah da gönderdi.” sözünü kullandı.
“Bütün ülke bizi sahiplendi, bize kıymet verdi”
Depremin akabinde Adıyaman’ın Kahta ilçesinden ailesiyle Kahramankazan’a gelen 61 yaşındaki Halit Köylü de zelzele günü hava aydınlandığında gördüğü görüntüyü asla unutamayacağını vurguladı.
Depremin 12. günü Kahramankazan’a geldiklerini anlatan Köylü, “Eşim, çocuklarım, damadım ve torunumla geldik buraya. Bize tahsis edilen meskene yerleştikten sonra ben, damadımla Adıyaman’a döndük. Oradaki insanların bize gereksinimi vardı. İki ay yardım kuruluşlarında istekli olarak çalıştık.” dedi.
Kendilerine konutunu açan Demirel’e teşekkür eden Köylü, şöyle devam etti:
“Allah, Kahramankazan halkından razı olsun. Nereye gittiysek, kiminle karşılaştıysak yakınlık, yardımseverlik gördük. Buraya geldiğimiz birinci günlerde sokağı karıştırmışım. Yakındaki bir marketin sahibine sordum. Tanım etmesi kafiydi ancak dükkanını kapattı ve benimle sokağa kadar geldi. ‘Adıyaman’dan gelmişsiniz, konuksunuz, illaki seni götüreceğim. Benim telefonumu al, markete de beklerim, neye gereksiniminiz varsa. Gelmezsen üzülürüm.’ dedi. Natürel bunlar insanı gururlandırıyor, teselli ediyor, bir nebze de olsa acılarını unutturuyor. Bize dayanak veren herkese, bilhassa konutunu açan Mustafa hocama teşekkür ediyorum.”
İçinde bir ölçü para bulunan zarfı görünce gözyaşlarını tutamamış
Depremden iki gün evvel eşiyle konuşurken “Sen vefat edersen ben kimin yemeğini yiyeceğim?” dediğini anlatan Köylü, şunları kaydetti:
“Çünkü ben diğerinin yemeğini yahut lokantalarda kolay kolay yemem. Zelzeleden sonra ise hayır kurumlarının yaptığı yemekler bize çok lezzetli geliyordu. Önümüze ne gelirse onu yiyoruz. İnsanoğlu her şeye alışıyor, çadırda yatmaya da otomobilde yatmaya da. İnsanların öldüğü yerde insanlığın dirilişine şahit oldum. Bütün ülke bizi sahiplendi, bize paha verdi. Bu beni çok duygulandırdı ve etkiledi. Hayatım boyunca bunu unutamam. Doğal bu süreçte kendi kendimizi de sorguladık. Mesela ‘Ben sanki bir Mustafa hoca olabilir miyim, Adıyaman’a gelse ben onun bana yaptığını yapabilir miyim?’ diye. Bence bu hususta herkesin kendisini yoklaması lazım. İnsan sahip olduklarının pahasını kaybedince anlıyor.”
Köylü, konuta geldikten sonra masanın üzerinde bir zarf gördüğünü lisana getirerek, “Üzerinde Mustafa hocanın telefon numarası yazılıydı. Zarfın içinde de bir ölçü para vardı. Görünce gözyaşlarımızı tutamadık.” dedi.