Nöbetçi Eczaneler
MUSTAFA USTA
Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu Sinop Vilayet Lideri Celal Şahbenderoğlu, kamu çalışanlarına yapılan maaş artırımına ait; “Şu an kamuda çalışan insanların büyük bir çoğunluğu açlık hududunda çalışıyor. Bu türlü bir gerçeklik var. O yüzden bu tip artışların bizi şad etmesi mümkün değil. Bir insanın ömrünü sürdürebilmesi için, mevcut piyasa şartlarında hayatını sürdürebilmesi için, karnını doyurabilmesi için kâfi olmayan paralar bunlar. İnsanın karnının doyurmaktan farklı birtakım muhtaçlıklarını alabilmesi aslında kelam konusu bile değil” dedi.
Birleşik Kamu-İş Konfederasyonu Sinop Vilayet Lideri Celal Şahbenderoğlu, kamu personeline yapılan maaş artırımı ve eğitimle ilgili değerlendirmelerde bulundu.
“BU PARALARIN İNSANLARA YETMESİ MÜMKÜN DEĞİL”
Celal Şahbenderoğlu şunları söyledi:
“Bu artırımın kamu çalışanına kâfi olması mümkün değil zira enflasyon tabiri yerindeyse başını almış gitmiş durumda. Biz ocak ayında da eğitim çalışanları olarak tüm memurların yüzde 100 oranında artırım almasını gerektiğini söylemiştik lakin maalesef yetkili sendikanın bu satış kontratı yüzünden şu an hiç kimse hak ettiği fiyatları alamıyor maalesef. Şu an gelinen ömür şartlarında bu paraların insanlara yetmesi mümkün değil. Emekçilere lütufmuş üzere sunulan paralar aslında net olarak yoksulluk hududu. Birleşik Kamu-İş’in yapmış olduğu araştırmalarda yoksulluk hududunda bir artış olmuş oldu. Şöyle bir gerçek de var. Bugün devlet memurları 11-12 bin TL üzere fiyatlarla çalışıyorlar. Bunlara öğretmenler de dahil. Şu an kamuda çalışan insanların büyük bir çoğunluğu açlık hududunda çalışıyor. Bu türlü bir gerçeklik var. O yüzden bu tip artışların bizi şad etmesi mümkün değil. Bir insanın ömrünü sürdürebilmesi için, mevcut piyasa şartlarında hayatını sürdürebilmesi için, karnını doyurabilmesi için kâfi olmayan paralar bunlar. İnsanın karnının doyurmaktan farklı birtakım gereksinimlerini alabilmesi esasen kelam konusu bile değil. Bundan 20 yıl evvel bizim maaşımızla 2-3 yıl çalışarak otomobil aldığımız durumlardan bugün bir memurun bir otomobil sahibi olabilmesi için yaklaşık hesaplamamıza nazaran 15 yıl üzere bir müddet eşiyle bir arada çalışması lazım ki tek maaşı otomobile biriktirerek lakin o denli otomobil sahibi olabilmesi kelam konusu. Bu da bir insanın ömrünün bitirmesi demek. Bizi en çok üzen nokta şu; insanların okumasına, eğitimine kıymet verilmiyor. Bu toplumda en tehlikeli ve en üzücü olan o maalesef. Biz biliyoruz ki, kamuda memur olabilmek için yıllarca okul sıralarından geçmek, üniversite kapılarını aşındırmak ve üniversitede yıllarca okumak, üniversite bittikten sonra da bir sürü kurslar ve birtakım unvanları kazanabilmek için de birtakım süreçlerden geçmek gerekiyor. Şöyle bir hesap yaptığımızda insan fakat 25-30 yaşına geldiği vakit bir iş sahibi oluyor. 25-30 yaşına gelmiş olan bir insan iş sahibi oluyor ve bu paralarla çalışıyor. 15 yıl sonra da bir otomobil sahibi olabiliyor. Yani bu insan ömrünün büsbütün heba etmesi üzere bir şey.
“ŞU AN TÜRKİYE’DE MAALESEF EĞİTİMİN, OKUMANIN PAHASI YOK”
Türkiye’de kahır şu. Türkiye’de maalesef eğitimin, okumanın kıymeti yok. Ben öğretmenim ve maalesef öğrencilerimize artık ‘üniversiteye gidin hayatınızı kurtarın’ demek komik bir cümle haline gelmiş oldu zira, bakıyoruz ki Türkiye’de şu an eğitim görmek, üniversite okumak, üniversite bitirmek vakit kaybı üzere bir şey oldu. Direkt beşerler bir halde iş hayatına atılıp para kazanıp fakat varlıklarını sürdürebilmeleri daha mantıklı. Münasebetiyle eğitimin de bedelini öldürdüler böylelikle.
“HERKESİN BORÇ YÜKÜ ARTMAKTA”
Şu an aslında beşerler tahminen de yıllardır biriktirdikleri paraları yiyorlar. O denli bir durumdayız. Şu an herkesin borç yükü artmakta, kredi kartlarına yüklenilmekte. Kredi kartından para çekip öteki kredi kartı borcunu ödeyen beşerler var. Bu nereye kadar gidecek kimse bilmiyor. Şu an ülkemizin geneli üzere borç altında yaşıyoruz. Maalesef kişisel borçlanmamızda son derece yüksek meblağlar oluştu. Beşerler kredi çekip, kredi borçlarını ödüyorlar. O durumdayız. Bunu da artık bir şeyler alabilmek için değil de karınlarını doyurabilmek için yapıyorlar. Bu noktası nitekim üzücü ve tehlikeli. Bugün herkes bunun farkındadır. Çok değil bundan 4-5 ay evvel bir markete gidip 500 TL harcayıp almış olduğunuz eserleri bugün tıpkı halde markete gidip aldığımızda 2 bin lira civarında tutuyor. Şu an piyasanın tam 4 katı artmış olması demek bu fakat maalesef fiyatlarımız bu halde artmadı. O yüzden herkes bir biçimde borçlanarak çözmeye çalışıyor. Ancak nereye varacağı da meçhul.”