Nöbetçi Eczaneler
Son devirde yaygınlaşan arabuluculuk sistemiyle yıllar sürecek davaların önüne geçiliyor. Patronların bir kısmı, kişisel yahut toplu işten çıkarmaları arabulucu yoluyla yapmayı tercih ediyor. Fakat birden fazla vakit emekçinin arabulucuyu dahi görmeden imzaladığı muahede tutanakları yahut direkt işyerinde gerçekleştirilen arabuluculuk toplantıları ise sürece gölge düşürüyor.
İŞÇİYE SIRF BİR KISIM ALACAKLARI ÖDENİYOR
İşçilere, fesih sebebiyle, sırf bir kısım alacakları ödenirken, mutabakat tutanakları sonunda tüm personellik alacaklarına yer verilerek ‘diğer tazminat ve personellik alacakları bakımından işe iade davası da dahil olmak üzere hak talebinde bulunamayacağı istikametinde anlaşmışlardır’ sözlerine yer veriliyor. Arabuluculuk sürecini başlatmak isteyen uyanık işverenlere berbat haber Bölge Adliye Mahkemesi’nden geldi.
İŞE İADE DAVASI AÇAMAYAN ÇALIŞANLAR DURUMU YARGIYA TAŞIDI
Aynı işyerinde çalışırken kapı önüne konulan çalışanlar, işverenin ayarladığı arabuluculuk ofisine götürüldü. Tüm çalışanlar, ofisin bulunduğu binanın farklı katlarında arabulucu tutanağına imza attı. İşe iade davası açamayan birtakım personeller, durumu yargıya taşıdı. Mahkeme, emekçilerin itirazını reddetti.
“USULÜNE UYGUN BİR ARABULUCULUK GÖRÜŞMESİ YAPILMAMIŞ”
Karar istinafa götürülünce devreye giren Bölge Adliye Mahkemesi (BAM), emsal nitelikte bir karara imza attı. Kararda şu sözlere yer verildi: “Müşahhas uyuşmazlıkta davacının ihtiyari arabulucuya tarzına uygun bir müracaatının olmadığı, yapıldığı belirtilen görüşmelerde, birçok çalışana tıpkı biçimde sırayla davalı patronun bulunduğu plazada birebir blokta farklı bir katta dokümanların imzalatıldığı ortadadır. Türk Borçlar Kanunu’nun 420. unsuruna muhalif bir halde ibra tesiri kazandırılmaya çalışıldığı, tazminat ve alacaklarla ilgili olarak kanıt oluşturma ve dava açma yasağı oluşturma tarafında uğraş içine girildiği anlaşılmaktadır. Bütün bu süreçlerin metoduna uygun bir arabuluculuk müracaatının ve görüşmesinin yapılmadığı üzere mevzuat kararları çerçevesinde arabuluculuk muahede dokümanının düzenlenmediği sonucuna varılmaktadır.
“GEÇERLİ ARABULUCULUK FAALİYETİ OLARAK NİTELENDİRİLEMEZ”
Bu nedenle, dava tarihi itibariyle taraflar ortasında 6325 sayılı kanun kararları dikkate alındığında yapılan süreçler geçerli ihtiylari arabuluculuk faaliyeti olarak nitelendirilemez. Mevzuat kararları çerçevesinde yöntemine uygun, geçerli bir tutanak düzenlenmediği ortadadır. Dava tarihi prestiji ile mecburî arabuluculuk koşulunun yürürlüğe girdiği de dikkate alınarak davaya bahis iş mukavelesinin feshinin geçersizliği ve işe iade talebi tarafından işin temeline girilerek sonuca gidilmesi gerekirken hukuken geçerli bir mutabakatın varlığı kabul edilerek ‘arabuluculuk faaliyeti sonunda mutabakata varılan bahislerde dava açılamayacağı’ istikametindeki münasebetle davanın reddine karar verilmesinin belge çerçevesine uygun olmadığı anlaşılmıştır.”