Nöbetçi Eczaneler
Malatya‘da göğüs kanseri teşhisinin akabinde bir göğsü alınan ve kemoterapi gören Fırat İlkokulu Müdürü Süryal Sarıbaş, öğrencileri ve meslektaşlarıyla moral buluyor.
50 yaşındaki Sarıbaş’a geçen yıl 23 Kasım’da denetim emelli gittiği Kanser Erken Teşhis, Tarama ve Eğitim Merkezi’nde (KETEM) ikinci evre göğüs kanseri teşhisi konuldu.
Teşhisin akabinde moralini bozmayan Sarıbaş, Öğretmenler Günü aktifliği hazırlıkları için okula gitti. Gün içerisinde hastalığıyla ilgili süreçler yaptıran Sarıbaş, 24 Kasım’da öğretmenlerin armağanlarını dağıttı.
İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi’nde iki hafta sonra bir göğsü alınan Sarıbaş, kemoterapi görmeye başladı.
Kahramanmaraş merkezli ???????6 Şubat’taki zelzelelerin büyük yıkıma neden olduğu Malatya’da kuvvetli süreçte de tedavisini sürdüren Sarıbaş, okulu, öğrencileri ve meslektaşlarıyla moral buluyor.
Süryal Sarıbaş, AA muhabirine, kanserin insanın karşısına bir anda çıkabildiğini, bütün bayanların denetim hedefli KETEM’e gitmesi gerektiğini belirtti.
12 haftalık kemoterapi tedavisinin sürdüğünü, ışın ve hormon tedavisiyle süreçlerin devam edeceğini belirten Sarıbaş, birçok hastalıktan kendini âlâ hissetmekle kurtulunabildiğini kaydetti.
“Çocuklarla, arkadaşlarımla bir arada olmak, kemoterapiden daha âlâ geliyor”
Sarıbaş, şöyle konuştu:
“Siz kendinizi güçlü tutarsanız süreciniz güçlü bir halde devam ediyor ve çalışmak lazım diye düşünüyorum. Hastalığın başından itibaren bir tek zelzele periyodunda sendeledim ancak onun dışında çok önemli manada bir tasa yaşamadım. Hayat varsa mevt de vardır. Onun için hayatımın hiçbir rutinini bozmadım. Meskenim, eşim, çocuklarım, arkadaşlarım, okulum, öğrencilerim bu süreçte birebir formda, daha bir gün operasyon dışında misyona gelmediğim olmadı. Bir de en değerlisi çocuklar, çocuklar bize hoş bir sevinç, ömür kaynağı veriyor. Bir tanesi diyor ki bana ‘Saçların niçin döküldü?’ ‘Biraz hastayım’ dedim ‘Ama bu türlü de güzelsin’ diyor. Bunlar çok değerli güçler. Bu güçleri kendi içimizde de taşıyabiliriz lakin dışardan aldığımız güçler de bizi hayata bağlıyor. Bu manada da herhalde en uygun bağlayan da çocuklardır diye düşünüyorum. O manada âlâ geliyorlar bana. Bu toplumdaki en hoş bölümle, kümeyle çalışıyorum. İlkokul kümesi hem hislerini çok hoş söz edebiliyor hem hoş seviyorlar. Temizler, saflar. Bu türlü kümeyle çalışmak doğal ki yüksek bir güç veriyor. Bu işi severek yapıyorum. Alışılmış ki rapor alabilirim, müsaade alabilirim. Devletimiz bize bu türlü haklarımızı verdi. Çocuklarla, arkadaşlarımla bir arada olmak bana daha uygun geliyor. Bunlar beni düzgünleştiriyor. Kemoterapiden daha uygun geliyor.”
Normal süreçte birinci 4 kemoterapinin çok ağır olduğunu ve insanların ayağa kalkamadığını belirten Sarıbaş, “Dedim ki ‘Bu bir ön yargı, bu sende tıpkı olmayacak. Sen bunu ayakta atlatacaksın. Sen bunu hiçbir halde meskende kapanarak atlatmayacaksın.’ Sabah okula geliyorum, gidip kemoterapi alıyorum. ya da kemoterapiden sonra okulda işim varsa tekrar okula geliyorum. Sonraki gün yeniden sabah işime geliyorum.” dedi.
Deprem sonrası memleketini terk etmedi
Her 7 bayandan birinin göğüs kanseri ile gayret ettiğini lakin bu süreci meskene kapanarak geçirmeye çalıştığını lisana getiren Sarıbaş, buna karşılık kendisinin misyona peruk dahi takmadan geldiğini söyledi.
Hayatın değerinin sarsıntı sürecinde daha yeterli anlaşıldığını lisana getiren Sarıbaş, şunları söyledi:
“Hayat bu kadar kıymetliyken, anlamıyken buna içeride değil, dışarıda devam etmeliyiz. Saçımızın, kaşımızın olmaması eksikliğimiz değil. Göğsümüzün olmaması bizi eksik yapmıyor. Peruğa gereksinimim yok. Ben kaşımla, saçımla hoş değilim ki ben aslında kendi varlığımla güzelim. Kendi varlığımla bir şahsiyetim, beni bayan yapan saçım değil. Perukla bu hastalığımı kapatmaya çalışacaktım tahminen de fakat hayır, ben bu halde bayan olmayı tercih ediyorum. Bizi bayan yapan ruhumuz. Bana birçok veli gelip ‘Hocam bu türlü çok hoş, bize güç veriyorsunuz, güç veriyorsunuz.’ diyor. Sarsıntıdan sonra tayin hakkı verildi lakin kabul etmedim. Bu kentin yine inşasında yer almak istedim, bu benim kente olan borcum.”