Nöbetçi Eczaneler
Eğitim-İş Genel Lideri Kadem Özbay, “Kamu emekçisinin en doğal hakkı olan ve aslında muhakkak aralıklarla yapılmak zorunda olan fiyat artırımı, kimsenin lütfu değildir. Ulufe üzere dağıtılamaz, bu hak üzerinden seçim çalışması yapılamaz. Oyunuzu sizi seçimden seçime hatırlayıp, en temel haklarınızı bile seçim rüşveti haline getirenlere değil, emeğinize değer verip sizin boynunuzu bükmeyeceğini düşündüğünüz tarafa kullanın! Umuda kullanın! Korkmayın, yalnız değilsiniz; Eğitim-İş var!” dedi.
Eğitim-İş Genel Lideri Kadem Özbay, bugün yaptığı yazılı açıklamada, kamu emekçisine yapılan artırımların siyasi materyal konusu yapıldığını tez ederek iktidarı eleştirdi.
Özbay’ın açıklaması şöyle:
“Türkiye için kritik bir seçim olan 14 Mayıs tarihi yaklaşıp ittifaklar ortası rekabet kızıştıkça iktidar, devletin kadim prensiplerini bir bir rafa kaldırmaya devam etmektedir. Bunun son örneği, kamu emekçisinin en doğal hakkı olan artırımın, seçime gereç yapılmasıdır. Bilindiği üzere; AKP’li Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, 700 bin kamu emekçisini ilgilendiren artırım oranını yüzde 45 olarak açıklamış ve böylelikle en düşük kamu emekçisi maaşının -refah hissesi dahil- 15 bin TL’ye yükseldiğini ‘müjdelemiştir.’ Bu açıklamasının kuyruğuna seçim öncesi minimum fiyat iletisini da ekleyen Erdoğan, temmuz ayını işaret ederek ‘Asgari fiyat artışından memur ve emekli maaş artırımına yılbaşında gerçekleştirdiğimiz çalışmaların devamını getireceğiz’ demiş ve yeniden umut ticareti yapmıştır.
“KAMU EMEKÇİSİNİN EN DOĞAL HAKKI OLAN ARTIRIM, KİMSENİN LÜTFU DEĞİLDİR. BU HAK ÜZERİNDEN SEÇİM ÇALIŞMASI YAPILAMAZ”
Oysa bu açıklamada bir müjde değil, tersine birden fazla çarpıklık vardır: Kamu çalışanının en doğal hakkı olan ve zati belirli aralıklarla yapılmak zorunda olan fiyat artırımı, kimsenin lütfu değildir. Ulufe üzere dağıtılamaz, bu hak üzerinden seçim çalışması yapılamaz. Müjde üzere sunulan bu artırım oranı, mal ve hizmetlerde önü alınamayan fiyat artışı ve ülkede kira ortalamasının dahi 7 bin liraya ulaştığı hesap edildiğinde yalnızca bir ‘öldürmeme’ parasıdır. Taban fiyat artırımında olduğu üzere bu enflasyon ortamında kamu emekçisinin kendisini birkaç ay sonra daha makûs bir noktada bulması kaçınılmazdır. İktidarın güzeline gidecek sayıları üretme merkezi üzere çalışan TÜİK’in açıklamalarını bir kenara bırakırsak konfederasyonumuz Birleşik Kamu-İş’in nisan ayında yaptığı araştırmaya nazaran açlık sonu 11 bin 632 liraya, yoksulluk hududu ise 30 bin 630 liraya yükselmiştir. Kamuda hizmet veren emekçilerin açlık sonunun çok az üstünde, yoksulluk hududunun ise fakat yarısı kadar maaş alacak olması müjde değil trajedidir.
“İKTİDAR, FİYAT ARTIŞLARININ HERKESİ MUTLU EDECEK BİÇİMDE YAPILMASI GEREKTİĞİNİ DÜŞÜNMEMİŞTİR”
İktidar, kamudaki fiyat artışlarının koordine bir biçimde, kamuda emek veren herkesi mutlu edecek biçimde yapılması gerektiğini yeniden düşünmemiştir. Meğer 35 yıllık öğretmenin okuldaki takımlı işçi ile tıpkı fiyatı alarak çalışması, çalışma barışını da işyeri huzurunu da baltalayacaktır. Amir-çalışan ortasındaki fiyat istikrarı dahi gözetilmemiştir. Burada sıkıntı, emekçinin fiyatını eğitim işçisine nazaran düşük tutmakta değil, ikisini de yakın vakitlerde insanlık onuruna yaraşır, ülkenin gerçek enflasyonu karşısında ezilmeyecek fiyatlara kavuşturmaktır.
“YAPILMASI GEREKEN KAMUDA EMEK VEREN HER KESİTE YÜZDE YÜZ ARTIRIM VERMEKTİR”
6 yıldır yarım sigortayla canla başla çalışan bir fiyatlı öğretmene bu ay yatan fiyat 5 bin 639 liradır! Gerçek işte budur! Tekrar bu artırımın ıskaladığı, üniversitelerin sefaletle sınanan teknik, idari ve akademik işçisi de ayaktadır; gerçek budur! Liyakatsiz yöneticiler, keyfi soruşturmalar ve disiplin cezaları, teminatsız istihdam, en temel mesleksel hakların bile keyfiyetle gasp edilebilmesi, sendikalaşma hakkının önündeki pürüzler ise gayretidir. Yapılması gereken, amasız ve fakatsız olarak kamuda emek veren her kısma yüzde yüz artırım vermektir. Bu yapılmadıkça ortada bir müjde yoktur!
“OYUNUZU EMEĞİNİZE DEĞER VERİP SİZİN BOYNUNUZU BÜKMEYECEĞİNİ DÜŞÜNDÜĞÜNÜZ TARAFA KULLANIN”
Her vakit emeğin onurundan yana taraf olan Eğitim-İş olarak tüm kamu emekçilerine, kamu işçilerine sesleniyoruz: Bize yaşatılan bu sefalet tablosunun iki faili vardır: 21 yıldır ülkeyi yönetenler ve onun hınk deyicisi olan kelamda yetkili sarı sendikalar. Bu ikisini de değiştirmek, alın terimize ve mesleksel onurumuza sahip çıkmak elimizde. Yalnızca 2 adım atmanız kâfi: Gelin, kavgamıza güç verin ve omuz omuza verip tüm haklarımızı alalım! Bir muharririn ‘Yoksul meskenlerde babalar daima unutkan, anneler daima tok olur’ dediği üzere, meskende neden ‘unutkan’, işyerinde neden mutsuz, toplumda neden eskisi kadar değer görmediğimizi düşünerek oy verin! Oyunuzu sizi seçimden seçime hatırlayıp, en temel haklarınızı bile seçim rüşveti haline getirenlere değil, emeğinize değer verip sizin boynunuzu bükmeyeceğini düşündüğünüz tarafa kullanın! Umuda kullanın! Korkmayın, yalnız değilsiniz; Eğitim-İş var!”