Nöbetçi Eczaneler
CHP Muğla Milletvekili Gizem Özcan, Muğla’nın Milas İlçesi’ndeki Akbelen Ormanlarındaki ağaç kısmı ile ilgili “Orada binlerce yıllık Akdeniz ormanlarının gücünü göreceksiniz. İşte o vakit bu projeden vazgeçin çığlığı kulaklarınızda amansızca yankılanacak! Bakalım o vakit, çocuklarımızın ciğerlerine kasteden bu cinayetin tartısı ile uyuyabilecek misiniz?” açıklamasını yaptı.
Muğla Milas’a bağlı İkizköy’de bulunan Akbelen Ormanı’nda ağaçların katledilmesine karşı köylülerin, yöre halkının ve dayanağa gelen yurttaşların direnişi devam ederken, CHP Muğla Milletvekili Gizem Özcan, Akbelen ormanlarının kıyımı ile ilgili Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde (TBMM) basın toplantısı düzenledi. Özcan şunları söyledi:
“Sözlerine ‘Biz hava, toprak ve suyumuzdan öbür bir şey istemiyoruz. Canlılarla birlikte insanca bir ömürden öbür bir şey istemedik. Sabah baskın düzenleyip, gözlerimizin içine baka baka ağaçları kestiler. Lakin uğraş bitmeyecek. Tarih şahittir ki bir direnişin önüne anneler geçince orada bütün muktedirleri endişe salar. O nedenle Akbelen direnişindeki annelerimizin karşısına endişeyle jandarmayı yığıyorsunuz. Zira biliyorsunuz ki sizi yönetenin bir halkın hayat damarlarını kurutma arsızlığı olduğu. Lakin geçit yok. Evlatlarımızın nefesi için, kurdun kuşun hakkı için direnmeye devam edeceğiz. An gelir bütün ümitsizliklerin, yoksullukların, baskıların içerisinden bir ışık sızar. O ışığa tutunarak yol yürür, insanca ömür için iğneyle kuyu kazanlar. Akbelen’de açığa çıkan ışık, hani şu bir türlü söndüremediğiniz şey, haklı olmanın iradesidir. Ey siz, köylülerin karşısına jandarmayı çıkaranlar, gazetecileri göz altına aldıranlar ve tabiatına sahip çıkmak isteyenleri bin bir baskı ile alandan uzak tutamaya çalışanlar, gelin ve ağaçlara sarılarak ormanını müdafaaya çalışan annelerimizin gözlerinin içine bakın. Orada geleceğe, evlatlarına sahip çıkma aşkını göreceksiniz. Orada binlerce yıllık Akdeniz ormanlarının gücünü göreceksiniz. İşte o vakit bu projeden vazgeçin çığlığı kulaklarınızda amansızca yankılanacak! Bakalım o vakit, çocuklarımızın ciğerlerine kasteden bu cinayetin tartısı ile uyuyabilecek misiniz?
“AKBELEN ORMANI MADENCİLİKLE YOK EDİLDİĞİNDE İÇERİSİNDE VAR OLAN EKOSİSTEM ORTADAN KALKACAK”
“Anayasamızın 56. Unsuru ormanı, direnerek müdafaa vazifesini bize veriyor. Pekala iktidara, alana jandarmayı sürerek, bu yağmayı yürütme hakkını kim veriyor? Şayet kar hırsıyla ormanlarımızı yağmalayan 5’li çetenin rüzgarından gözleri kör, kulakları sağır, lisanları lal olmasa bir karşılıkları olurdu. Akbelen Ormanı madencilikle yok edildiğinde tarım alanları ziyan görecek, su baskınları artacak. Bölge geri dönüşü mümkün olmayan halde ormansızlaşacak, orman ve içerisinde var olan ekosistem ortadan kalkacak. Hele son yıllardaki yangınlardan sonra, burası yaban hayat için korunaklı bir alana dönüştü. Bölgeyle bir arada yaban hayatı da yok olacak. Orman ve altındaki çatlaklı kireç taşı çok değerli ölçüde su üretmektedir. Kömürü almak için bu kireç taşı yok edildiğinde Bodrum, Güllük ve Havaalanı bölgesi susuz kalacak. Ey yağmanın sorumlulukları buna ne hakkınız var? Bölgedeki zeytinliklerden aldığı eserle geçimini sağlayanları yoksulluğa mahkum etmeye ne hakkınız var? Bunlar bizim tezlerimiz değil, bunlar eksper raporu ile tespit edilmiş gerçekler.”
İktidarın 4 yılda tükenecek bir rezerv için bölge halkı ve bilim insanları dinlenmeden Akbelen ormanlarını yağmalamayı bir zafer olarak gördüğünü vurgulayan Özcan, şunları söyledi:
“Eğer bu bir zaferse, neden Anadolu tarihinde görmediği orman yangınları ile kavruluyor? Coğrafyamız neden seller ile çalkalanıyor? Pandemi sürecinden hiçbir şey öğrenmediysek, ansızın kapılar kapanınca kendimize yeten bir ziraî üretimin ne kadar hayati olduğunu öğrenmedik mi? Nasıl oluyor da tabiatın efendisi değil, onun bir kesimi olduğumuzu unutuyoruz? Sizi esir almış kibirle, ağaçlar kesilince, oradan çıkarılacak kömürle üretilecek gücün, Akbelen ormanından daha bedelli olduğuna nasıl karar verirsiniz? Sayın Cumhurbaşkanı Erdoğan bu kibirden azade olsaydı, ‘Biz çevreci görünümlü marjinallere aldırmıyoruz, işimize bakıyoruz’ diye bir cümle kurar mıydı? Gezi’den bu yana türlü hakarete alışmış olsak da; bir an düşündüm, kim marjinal ola ki diye? Ağacın gövdesine sarılırken ‘onlar benim yavrularım’ diyen teyze mi? ‘Ben ormandaki sincapları fındıkla besliyordum, artık gelmeyecekler’ diye ağlayan kardeşimiz mi? ‘Zeytinlerimizi bugün kurtarsak, yarın kömürün tozuyla ağır ağır ölecekler’ diye gözü yaşlanan amcalar mı? Bu ekolojik kırımı kayıt altına almak için gelen, müdahaleyle fotoğraf makinesi kırılan, üstüne gözaltına alınan gazeteciler mi? Köylülerle el ele verip mahkeme salonlarında halkın haklı itirazlarını lisana getiren avukatlar mı? Kimin marjinal olduğunu söyleyeyim. Çok sıfırlı ihalelerin dünyasında gözü kararıp, o küçük gördükleri ormanı, yurdu sayan insanların göz yaşları hilafına şirketlerin borusunu öttürenler. İşte marjinal onlar. Halkın vicdanında mahküm edilen de onlar.”