AYLARCA BEKLEDİĞİ YENİ AKCİĞERLE BİRİNCİ NEFES

İKİ yıldır oksijen aygıtına bağımlı bir hayat sürmek zorunda kalan ve 13 aydır da akciğer nakli bekleyen Sınıf Öğretmeni Dilek Özlü’nün, en büyük dileği gerçekleşti ve 12 Temmuz’da yapılan bir organ bağışı ile yeni hayatına kavuştu. Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim Ve Araştırma Hastanesi‘nde gerçekleştirilen ve 7 saat süren nakil ameliyatı sonrası hayatında birinci defa “derin bir nefes alabildiğini” söyleyen Özlü’nün yeni akciğerleriyle birinci nefes aldığı anlar ise kameralara yansıdı. Özlü, teneffüs aygıtından ayrıldığı andaki hislerini “O birinci nefesi aldığımda, ben yıllardır nefes alamıyormuşum” cümlesiyle özetledi.

Tekirdağ’da yaşayan Sınıf Öğretmeni Dilek Özlü(37), 12 yaşındayken bronşektazi teşhisi aldı. Akciğerlerinde meydana gelen hasar sonucu bronşlarının kalıcı olarak genişlemesi nedeniyle hayatı boyunca sağlıklı bir nefes alamadı. Hastalığına karşın öğretmen oldu ve yaklaşık 15 yıl evvel mesleğini yapmaya başladı. Lakin 2 yıl evvel hastalığının yarattığı komplikasyonlar nedeniyle ağır bakıma alındı; ondan sonra hayatı bir daha eskisi üzere olamadı. Artık oksijen tüpüne bağlı bir hayat sürdürmek zorundaydı. Çok sevdiği mesleğini bırakmak zorunda kaldı, akciğer nakli için 13 ay evvel organ bekleme listesine alındı. Hayatını taşınabilir oksijen aygıtıyla sürdürmeye çalışsa da meskenden her uzaklaştığında aygıtın şarjı biter mi kaygısı yaşıyordu. 12 Temmuz gecesi, aylardır beklediği müjdeli haber gelmişti. İstanbul‘da gerçekleşen bir organ bağışı sonrası, donörün akciğerlerinin uygun olduğu anlaşılınca, Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi Akciğer Nakli grubunun gece yarısı başlattığı ve yaklaşık 10 saat süren nakil maratonu, zaferle sonuçlandı. Dilek Özlü, 7 saat süren ameliyatın akabinde ağır bakıma alındı; 24 saat dahi geçmeden, teneffüs aygıtından ayrılarak yeni akciğerleriyle birinci nefesini derin derin içine çekti. O anların imgesi ise kameralara yansıdı. Özlü’nün akciğer nakli ameliyatını gerçekleştiren gruptan Göğüs Cerrahisi Uzmanı Dr. Murat Ersin Çardak, “Türkiye’de en büyük sorun gereğince organ bağışı yok. Bekleme müddetleri aylar, hatta yılları bulabiliyor. Hastaları organ beklerken kaybediyoruz. Halbuki ABD yahut Avrupa’da organ bekleme mühletleri 15 gün, 1 hafta” dedi.

“BEN YILLARDIR HİÇ NEFES ALMIYORMUŞUM”

Özlü, yeni akciğerleri ile nefes aldığı o anlardaki hislerini şu cümlelerle anlattı: “İlk nefes aldığımda, ben hiç nefes alamıyormuşum yıllardır dedim. Hastalığım çocukluğumdan beri vardı esasen. Son 2 yıldır da oksijen kullanmadan hayatımı sürdüremiyordum. Yaklaşık 13 aylık bir bekleyişten sonra şükürler olsun ki organ bulundu. O gün sahiden mucize dolu bir gündü. Gece saat 23.30 üzere koordinatör Azize Hanım aradı ve ‘Heyecanlı mısın?’ dedi. O saatte aradığına nazaran kesinlikle organ çıkmıştır diye düşündüm. Hayatım boyunca istediğim şeydi nefes alabilmek. Yıllarca sıkıntı da olsa mesleğimi idame ettirmeye çalıştım. 2 yıldır taşınabilir oksijen aygıtı kullanıyordum. Oksijene daima bağımlı kalmak, daima bir makineye bağımlı yaşıyorsunuz. Ben biraz daha şanslıydım, taşınabilir şarjlı oksijen cihazım vardı. En azından bir yerlere gidebiliyordum, meskende mahpus kalmıyordum. Lakin onunla da şarjınız yettiği kadar çıkabiliyorsunuz. Yani bir yere gittiğinizde aman şarjım bitmeden meskene döneyim telaşında oluyorsunuz. Çok şükür atlattığımı düşünüyorum, daha da uygun olacağım. Öğrencilerimden, velilerimden o kadar çok dualar aldım ki, hepsi benim geri dönmemi bekliyorlar. Hepsine teşekkür ediyorum, hemşirelerimize hekimlerimize çok teşekkür ediyorum. Herkesten organ bağışı konusunda hassas olmalarını rica ediyorum, bugün benim başıma geldi lakin yarın hiçbir şeyiniz yokken sizin başınıza da gelebilir.”

AYNI GECE İKİ HASTAYA DA KALP NAKLİ YAPILDI

12 Temmuz gecesi Koşuyolu Yüksek İhtisas Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde birebir anda 3 mucize yaşandı. Yalnızca akciğer nakli takımı değil, tıpkı gece kalp nakli takımı de iki farklı hastaya kalp nakli gerçekleştirdi. O gece organ nakli maratonu için gecenin bir yarısı hastaneye koşan akciğer nakli takımından Göğüs Cerrahisi Uzmanı Dr. Murat Ersin Çardak, “Dilek bize başvurduktan sonra neredeyse 1,5 yıl bekledi. Aylar sonra organ çıktı. Şayet bu talihe sahip olmasaydı tahminen onu kaybetmiş olacaktık” dedi. Dilek Özlü’nün hastalığının her vakit akciğer nakli gerektirecek bir tablo olmadığına da değinen Dr. Çardak, şu bilgileri verdi: “Dilek’in hastalığı bronşektazi ismi verdiğimiz, hava yollarının genişlemesine bağlı bir hastalık. Bütün bronşektazi hastaları nakil olacak diye bir şey yok. Kimileri lokalize kalabiliyor. Kolay bir ameliyatta akciğerin o bölgesinin alınmasıyla güzelleşebiliyor. Fakat Dilek’in durumunda yaygın bronşektazi vardı. Teneffüs sorunu yaşıyordu ve daima acillere gitme gereksinimi duyuluyordu. Bütün hayatını oksijen altında idam ettirmek zorunda kalıyordu. Sık sık ağır bakım yatışları oluyordu. Bu tıp hastalarda organ nakli kaçınılmaz oluyor.”

“O BİRİNCİ NEFESİNDE BİZ DE ÇOK MULTU OLUYORUZ”

Donör bağışı haberinin İstanbul içinden bir hastaneden geldiğini ve 12 Temmuz gecesi saat 21.00 üzere Organ Nakli Koordinatörü Azize Göktürk’ün kendilerini aramasıyla vakitle yarışın başladığını anlatan Dr. Çardak, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Değerlendirdik ve organ uygun olduğu için kabul ettik. 23.30 üzere hastanede iki takım toplandı. Bir grup, 01.30 üzere organın alınacağı hastaneye gitti. Biz, oradan gelecek habere nazaran hastamızı ameliyata hazırlamak için burada kaldık. 03.00 civarında organın uygun olduğu haberi geldi ve biz de çabucak hastayı ameliyathaneye aldık. Saat 04.00 üzere bizim ameliyatımız başladı. Vakte karşı oynuyorsunuz, makul bir müddetiniz var ve o mühlet içinde mevcut olan hastalıklı akciğeri çıkarıp yenisini takmak zorundasınız. Hasebiyle biraz telaş oluyor ameliyathanede. Yaklaşık 7 saatlik bir ameliyat sonrası hastamızı ağır bakıma teslim ettik. Bizim için en memnun edici tarafı ise 24 saat bile dolmadan hastayı ekstübe ederek teneffüs aygıtından ayırabilmekti. O tüp boğazından çıktığında, öbür bir kişinin ona sağladığı organla tekrar bir nefes aldığında hastanın heyecanı bize de yansıyor; memnun oluyoruz natürel ki.”

“DİLEK’İN DOĞUMGÜNÜ ARTIK 12 TEMMUZ”

Dilek Özlü’nün hastalığı nedeniyle yıllarca her an yanında olan ablası Güneş Mengütay ise kardeşinin 12 Temmuz gecesi tekrar doğduğunu söyleyerek, “Hayatımız daima makinelerden ibaretti. Meskende iki tane makine vardı, bir tane Yalova’da annemin konutunda, bir tane kendi konutunda, 2 tane taşımalı tüpümüz, bir tane taşımalı aygıtımız. Meskende daima kablo ile dolaşmak zorundaydı ve daima temkinli olmak zorundaydık. Kardeşime organ bulunduktan sonra natürel ki birinci etapta çok sevindik ancak buruk bir sevinçti. Organı bağışlayan bireye Allah Rahmet eylesin. O kişi, o büyük gönüllülüğü gösterip organlarını bağışlamış lakin onun vefatının sıcaklığıyla, anne babasının, ailesinin de buna müsaade etmesi; asıl onun önünde ben hürmetle eğiliyorum. Kendi çocuklarının hayatı sonlanıyor, bir oburunun hayatı tekrar başlıyor. Dilek’in doğum günü aslında 31 Ocak fakat biz artık 12 Temmuz’da pasta keseceğiz bundan sonra” dedi.

“ANNE NEFES ALMAK NASIL BİR DUYGU”

Kızının küçüklüğünden beri daima akciğerleriyle ilgili sorun yaşadığını anlatan anne Ayten Mengütay ise, “Keşke imkan olsa da ona ciğerimi verebilseydim” diyerek yaşadıklarını şöyle anlattı: “Dilek 12 yaşına kadar teşhisi konamadığı için daima hastalık geçiriyordu. 12 yaşında akciğerlerinin her ikisine de hastalığın yayıldığı söylendi. Yıllarca daima dua ettim, o denli bir imkanım olsa çabucak ciğerlerimi veririm diyordum daima. Bizim mesken hafif yokuşlu, bir gün sıhhat ocağına gidip döndük birlikte, yolun yarısına geldiğinde ‘Anne’ dedi, ‘Nefes almak nasıl bir his?’ O an söyleyecek hiçbir kelamım yoktu. Ne diyeceğimi bilemedim. Dondum kaldım. Organlarını bağışlayan kişinin de Allah yerini cennet etsin. Her vakit dua edeceğiz. Herkes keşke organlarına bağışlasa da bu türlü hoş şeyler de yaşansa.”