Nöbetçi Eczaneler
1999 Marmara Depremi’nde 3 aylık gebe eşiyle 4 katlı binanın altında kalan Necati Altıntoprak, tünel kazarak kurtuldu. Yaşadığı acıyı dün üzere hatırlayan Altıntoprak, 6 Şubatta meydana gelen zelzelede takdir edilecek dayanışma gösterdi. Hatay’a giderek arama kurtarma çalışmalarında yer alan Altıntoprak, “Antakya’yı görünce biz 1999’da sarsıntı yaşamamışız dedim” diyerek sarsıntının meydana getirdiği büyük hasarı da lisana getirdi.
Gölcük’te yaşayan 60 yaşındaki Necati Altıntoprak, 1999 Marmara Depremi’nde gebe eşiyle birlikte 4 katlı binanın altında kaldı. Ortadan geçen 24 yıl sonra bile o günleri unutmayan Altıntoprak, kendi imkanlarıyla 3 saat sonra enkaz altında tünel kazarak çıkabildi. Eşini çıkarmak için de arkadaşlarıyla büyük efor harcayan Altıntoprak, “En makus an, eşimin sesini duyup da bir şey yapamamaktı” diyor. 13 saatlik çalışmayla tünel kazan Necati Altıntoprak, 3 aylık gebe eşini de 13 saat sonra çıkardı. Her şeyi dün üzere hatırlayan Altıntoprak, 12 Kasım Kaynaşlı’da meydana gelen sarsıntı de kendi acısını unutup, depremzedelere yardıma gitti. 6 Şubatta meydana gelen sarsıntıda de meskeninde duramayan Altıntoprak, Hatay’a giderek dayanışma gösterdi. Enkaz altında kalanlara yardım eden ve 17 gün orada kalan Altıntoprak, “Acıları yarıştırmak çok gerçek değil lakin Antakya’yı görünce biz 1999’da sarsıntı yaşamamışız” dedi.
“Tünel kazarak enkazdan çıktım”
Yaşadığı anları anlatan Necati Altıntoprak, “4 katlı binanın birinci katında kalıyorduk. Bina üstümüze yıkıldı ve binadakilerin hepsi öldü. Binadan yalnızca biz sağ çıktık. Enkaz altından 3 saat sonra tünel kazarak çıkabildim. 13 saat sonra da arkadaşlarımla birlikte gebe eşimi tünel kazarak çıkarttık. Eşimi okul bahçesine bıraktım ve arama kurtarma çalışmalarına katıldım. Enkaz altında kaldığımda yalnızca çıkmayı düşünüyordum, öteki bir şey düşünürseniz çıkamıyorsunuz. İnsan iradesinin çok güçlü olduğuna inanıyorum. İrade ortaya koyulduğu vakit insanoğlunun yapamayacağı hiçbir şey yok. Talihim, meskenin yığma tuğla olmasıydı, önümdeki materyalleri daha kolay itip dışarıya çıkabilmiştim” diye konuştu.
“17 gün Hatay’da kaldım”
Deprem olduğunda Hatay’a giden Altıntoprak, “Yardım sözünü sevmiyorum. Hatay’a dayanışmaya gittim. Yardım sözü bana emredici geliyor. Emredici olan hiçbir şeyi gerçek bulmuyorum. 12 Kasım Depremi’nde de Kaynaşlı’ya giden birinci kişilerdendim. Damdan düşenin halinden damdan düşen anlar. Biz neyi yaşadıysak, onlar da onu yaşadı. Arkadaşlarım dayanışma göstermeseydi eşimi enkazdan çıkaramazdım. Biz de dayanışma göstereceğiz ki insanları enkazdan çıkartıp ve daha sonraki ömrünü kolaylaştıracak işler yapalım. 17 gün Hatay’da kaldım. 2 gün arama kurtarma çalışmalarında yer aldım” formunda konuştu.
“Antakya’yı görünce ‘Biz 1999’da zelzele yaşamamışız’ dedim”
Gösterdiği dayanışmayı lisana getiren Altıntoprak, “Çok fazla enkaz olduğu ve iş makinesi olmadığı için fazla bir şey de yapılamıyordu. Elimizden geleni yaptık sonra insanların hayatını düzeltmeye, kolaylaştırmaya, morallerini düzeltmeye çalıştık. Hatay’da birinci olarak bir depo alanı oluşturduk. Gelen dayanışmaları insanlara eşit ve adil biçimde dağıttık. Acıları yarıştırmak çok yanlışsız değil fakat Antakya’yı görünce ‘Biz 1999’da sarsıntı yaşamamışız’ dedim. Zira art geriye 2 büyük zelzele yaşandı. Bana nazaran Antakya diye bir kent yok. Kentin yalnızca yüzde 10’u ayakta, başkası yok” tabirlerini kullandı.
Hatay’a gidince kendi acılarını unuttuğunu söyleyen Altıntoprak, “Hatay’a gidince kendimizi düşünemiyorduk. Onların çığlıkları, kaçışları bizi onlara gerçek yönlendiriyordu. Biz bu işlerden ders çıkartıp, olası İstanbul zelzelesi hazırlıklarını başlamamız lazım. Yalnızca vefat torbası ve tabut hazırlamayalım” dedi. – KOCAELİ