Hollanda’da dünyaya gelen antrenör Ayhan Gargili, bu ülkede futbol oynadıktan sonra kendini altyapı eğitimine verdi. Futbol oynadığı Hollanda’da ulusal grupların U-15 takımını çalıştırarak işe başladı. Dünyaya yetiştirip sunduğu oyuncularla tam bir özkaynak cenneti olan Hollanda’da futbol oynamanın ve antrenörlüğe başlamanın avantajlarını kullanan Gargili, sonra ülkesine yararlı olmak istedi. Türkiye’de de birtakım gruplarla denemeler yapan ve çalışan Ayhan Gargili’nin altyapılarda Avrupa ve Türk futbolu ortasındaki farkı en yeterli görenlerden. Altyapının tüm kategorilerinde çalışan teknik adam, Hollanda’nın en değerli kulüplerinin altyapı sistemini Türkiye Futbol Federasyonu’na ve kulüplere sunmaya hazır:
“Futbolu bıraktıktan sonra menajerlik ve antrenörlük ortasında kaldım. Menajerlik sistemi benim imale uymadı. Antrenörlüğe başlayınca, çok sevdim. Hatta futbol oynamaktan daha keyifli geldi bana. C, B antrenörlük lisansımı aldım. Yakında A lisansım de olacak. Hollanda’da bir lisansı aldınız mı 1 sene beklemeniz lazım. Her bir lisansın 1 yıl okulu var. Staj olarak da bir ekip seçiyorsun, orada pratik staj yapıyorsun. Sonrasında memleketler arası bir maç izleyip, tahlilini yapıyorsun. Bana Norveç- Macaristan maçını izleyip tahlilini yaptım. Sonraki etap, antrenör olarak, amatörün en üzerindeki ligden bir ekip çalıştırmak ya da profesyonel bir kulübün altyapısında eğitime devam etmek. Futbolculuğu bitirip, antrenör olmak yaklaşık 9-10 yıl.”
Ayhan hoca, bu 10 yılın sonunda Hollanda Ulusal Ekibi ve Vitesse’de çalıştı:
“Hollanda U 15 Ulusal Takımı’nın 3 yıl çalıştırdım. Buradan Vitesse altyapısına geçtim. Burada da iki sene Vitesse altyapısı tecrübesi yaşadım. Ado Den Haag Bayan grubunu da 1 yıl kadar çalıştırdım. Sonra Vitesse’ye geri dönerek, U-21’i çalıştırdım.”
İstanbul’da bir amatör ekipte birkaç ay çalıştım. Türkiye’de bu durumu daha evvel Beşiktaş’ın teknik yöneticisi de söylemişti sanırım. Sistemsizlik sorunu altyapıdan başlıyor. A gruba gelene kadar oyuncu altyapıdan öğrendiği sistemle gelir. Ajax A kadrosunun oyun sistemi yıllardır belirlidir. Bu sisteme nazaran oyuncular eğitilir ve futbol bakış açısı kazandırılır. A gruba çıkana kadar yoğrulur ve oraya çıkınca yabancılı çekmez. Türkiye’de altyapıda bir sistem oturtulmamış. Burada işler “kafamıza göre” ilerliyor. Sabır yok. Bir Altınordu örneği var. O da altyapıyı yönetecek hocayı Avrupa’dan getirdi ve sabırla bu günlere geldi. Türkiye’den birtakım kulüpler, Ajax, Feyenoord üzere kulüplerin altyapılarını incelemeye geliyor. 1 hafta Hollanda’da kalıyor ve “Türkiye’ye dönünce birebirini yapacağız” diyor. Nasıl yapacaksın, kimle ve ne vakit? Olağan bu telaffuzlar hayata geçmiyor. Burada altyapıda bir oyuncu vardı, Mehmet Akif Yıldırım, gözüme çarptı. Bu oyuncudan olur diye düşündüm. Artık görüyorum ki Galatasaray altyapısında. Ve geleceğin yıldız adaylarından biri olarak gösteriliyor. Galatasaray onu kanat forvet üzere oynatıyor lakin bana kalırsa çok güzel bir 6 numara olur ondan. Bu türlü örnekler burada var, kâfi ki çıkartması bilelim. Öncesinde âlâ futbol eğitimcileri lazım. Ben Hollanda’da 9-10 yılımı antrenör olmak için harcadım. Türkiye’de bir futbolcu futbolu bırakır bırakmaz üst düzey liglerde kadro çalıştırmak istiyor. Ben Türkiye’ye bir altyapı sistemi sunabilirim. Tüm yaş kümeleri için elimde yıllardır hazırladığım sistemi evvel TFF’ye sunmak isterim. TFF de, bu sistemi kulüplere uygulatabilir. Avrupa’da çocuklar okuldan alınır, futboldan sonra meskenine bırakılır. Gerekirse futbol kulübünün tesislerinde dersler alırlar. Asla derslerinden geri kalmazlar ve derslerinde başarılı olması birinci kuraldır. Bunun üzere pek çok yeniliği Türk futboluna kazandırabiliriz.”
Yazı- Fotoğraflar: Aytekin Akay
